Naşide Göktürk – Olmadı Gitti

Benim hiç sevgilim olmadı

Bendim hep sevgili

Hep ben sevdim sanki

Ne zaman alıp başını gider ya gemiler

Benim hep gemilerce acılarım oldu

Gemiler battı

Ağladım

Tuzunu gözyaşından aldı deniz

Bende maviyi aldım ondan

Kendime seçtim maviyi

Kendime ayırdım

Mavi mavi ağladım

Benim hiç babam olmadı

Anılar aradım kendime

Bulamadım

Çocuk yanımın kırık kaldı bi kanadı

Bi kanadım hep anamdı

Baban gökte yıldız oldu dediler

İnandım

Uçtum bulamadım

Yalanlar söyledim kendime

Aldanamadım

Bir yanım babam da kalmış

Tamamlanamadım

Benim hiç oyuncağım olmadı

Yapraklardan kelebekler yaptım

Papatyalar topladım kuruttum

Uçurtmasını çaldım bir oğlan çocuğunun

Göklere saldım

Düşler kurdum oyuncak kırmızısı

Sonunda yeşil bisiklet aldı dayım bana

Attım kendimi kıra bayıra, ve o sıra merak saldım dünyayı

Dolaşmaya

Kağıt sandallarla açıldım

Okyanusa martıya ve hatta sevdaya .

Benim hiç şansım olmadı

Hayatın amortisi bana

Büyük ikramiye başkalarına

Amaa

Benim hep şarkım oldu

Benim hep şiirim oldu

Benim hep gökyüzüm

Benim hep denizim

Benim hep günbatımlarım oldu

Martım, balığım

Köpeğim kuşum oldu

Düşüm, düşüncem oldu

Evim, ekmeğim oldu

Şarabım, rakım

Aşka gönüllü kalbim

Gündüzüm gecem oldu

Velhasıl

Anlatılacak bir hayatım oldu

Similar Posts

5 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir