Fikret Kızılok – Sen Olmasan

Sen olmasan ben olamam derdin

Yok edip kendini bedenimde kendini yerdin

Ve ben sadece seninim derdin

Ölürüm derdin yokluğun felaketim

Kaybolan vakti çalıp gece yarıları

Beni uyandırıp

Seni kendimden çok seviyorum derdin

Gözlerin gözlerime değince

Uyuşur beynim dörtnala içim

Sana koşuyor derdim

Sonra sarılıp usul usul

İçini çeke çeke

Yorulurdum, uyurdum

Nefesimi derin derin solurdum

Bak şimdi dört mevsim bir gün gibi geçti

Yollarımız birbirinden ayrıları seçti

O mektuplar, o hasretler

Geceler boyu sevişmeler

Bilmem ki neden ki

Sonunda ayrılık bizi seçti

Similar Posts

5 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir