Bülent Ersoy – Dost Bildiklerim

Sanırdım gündüzdü onlarla gecem

İçimde ümitti dost bildiklerim

Sanırdım gündüzdü onlarla gecem

İçimde ümitti dost bildiklerim

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem

Bırakıp da gitti dost bildiklerim

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem

Terk edip de gitti ah dost bildiklerim

Nerde o sözlere kandığım günler

Her gülen yüzü dost sandığım günler

Acıdan kahrolup yandığım günler

Terk edip de gitti dost bildiklerim

Acıdan kahrolup yandığım günler

Terk edip de gitti dost bildiklerim

‘Sanırdım gündüzdü onlarla gecem

İçimde ümitti dost bildiklerim

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem

Bırakıp da gitti dost bildiklerim

Nerde o sözlere kandığım günler

Her gülen yüzü dost sandığım günler

Acıdan kahrolup yandığım günler

Terk edip de gitti bırakıp da gitti dost bildiklerim

Dost bildiklerim… Dost bildiklerim

Dost… Dost…

Korkar oldum bana dostum diyenden

Varsa var olandan yoksa gidenden

Korkar oldum bana dostum diyenden

Varsa var olandan yoksa gidenden

Ne onlardan eser kaldı ne benden

Beni benden etti dost bildiklerim

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem

Terk edip de gitti ah dost bildiklerim

Nerde o sözlere kandığım günler

Her gülen yüzü dost sandığım günler

Acıdan kahrolup yandığım günler

Terk edip de gitti dost bildiklerim

Acıdan kahrolup yandığım günler

Terk edip de gitti dost bildiklerim

Beni benden çaldı ah dost bildiklerim

Dost…

Similar Posts

5 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir