Erdal Güney – Pir Sultan Deyi

Kaldırsam perdeyi döksem suçunu Acep bu işime ne dersin dünya Fısk u fesat kaplamıştır içini Bu çirkin huyları nidersin dünya Dünyaya gelmemde maksat ne idi Bir sadık dost bulup dem sürme idi Arzum bir güler yüz gülmem idi Istırapla dolu kedersin dünya Nice zenginlerin çarkı çevirdin Nice kahramanı teptin devirdin Bunca fakirleri kastın kavurdun Herkese…

Başındaki yazmayı da sarıya mı boyadın Neden saradın soldun da sevdaya mı uğradın Tokattan mı geliyon da kız sen almuslu musun Ben seni alacağım da söyle namuslu musun Yola yolladım seni de yollar yollasın seni Hızır elinden tutsun da bana yollasın seni

Mama, çikolata, misket, gazoz, karemela Bisiklet ve de ciklet hoppala yavrum coco-cola Okul, manej, yarış, kolej Darwin, hacı hoca, çokonatın lezzeti bambaşka Uyusunda büyüsün ninni, tıpış tıpış yürüsün ninni Danalar girdi bostana gücün yetiyorsa kovalasana Orhan, Ferdi, off lahmacun acı geldi Micheal Jackson, Zeki Ersoy, bir de playboy oy anam oy Ne sağcı, ne solcu,…

Dilim varmaz sana kem söz söylemeye sevgilim Sana kırgın olsamda ne bir laf söyletirim Yaşananlar hiç aklımdan çıkmıyorki sevgilim Üzülsem de kahrolsamda artık benim değilsin Niye yıktın niye kıydın niye harcadın bizi O yüreğin bir an olsun sızlamazmı Bir ömür boyu seninle yaşadım diyen sendin Söyle şimdi bu sözlerin yalan mıydı Böylemi olacaktı sonumuz Erken…

Bilginler bilginini bulmak için Ankara’ ya geldi. Karşısına hiç ummadığı bir aşık, şair ve başı dumanlı bir derviş çıktı. Bu zat çarşıda pazarda ilahiler deyişler okuyor, halktan para topluyordu. Aleme el açan bir derviş ona ne verebilirdi? Sordu soruşturdu, “ muhtaçlar, borçlular için yardım toplar ” dediler ama nafile.Tekrar yola koyuldu. Halep’ te geceledi. Ve…

Yol oldu içim dışım dolaştım durdum Ne yaptımda kızdırdım küstürdüm seni Ağlama söyle bana karıştım öldüm Dalıpta kırdım ise uyandır beni Kadıköyde buldum bi kıyı kahvesi Çöktüm iskemlesine yıkıldım öldüm Gel gece bitmeden Sabah olmadan Gün doğmadan gel