Musa Eroğlu – Felekle Sohbet (Felek Sana)

Kömür gözlüm şimdi nerelerdesin Yerini kimseler dolduramıyı Dünyanın güzelide benim oLsa Çirkin yerini kimseler dolduramıyı Beni eller kandıramıyı Ağladığın belli bütün halinden Söylendikçe bal akıyor dilinden Ayrılmak yok zülfündeki telinden Çirkin yerini kimseler dolduramıyı Beni eller kandıramıyı

ihanet ihanet dedin dedin durdun aldattın beni elaleme güldürdün sonunda kapıyı çarptın çektin gittin gözyaşlarımı silmedinn…. artık devran döndü sıra değişti gel gel gör bakalım ihanetin adı neymiş artık bitti devran döndü gel gel gör bakalım ihanet neymişşş pişmanın pişmanım cidden çok pişmanım daha önce seni niye aldatmadım

İçimden bin defa ağlamak geldi Hasret rüzgarları çok erken esti Günlerim şimid çok slov geçiyor Terk ettiğin delikanlı çok sigara içiyor Müslüm gürses gibi oldum be canım Ben hareketli şarkı söyleyemiyorum Sevgin bitti yüreğimde hissetmiyorum Sana karşı hiç bir şey beslemiyorum Nasıl ihanet ettin o tertemiz aşkıma Beni cümle aleme rezil ettin tek başına Senden…

İçimdeki büyük aşkı Hangi kitap, hangi şiir, hangi şarkı anlatacak Anlatsamda bu derdimi Hangi dostum, hangi dostluk, sevgilim mi anlayacak Gelmedin bir kere öldürdün bin kere Bıraktın ellere hadi gel bu gece Birbirini kovalayan aylar gibi yıllar gibi hep ayrıyız Birleşiyor görünsekte raylar gibi yollar gibi hep ayrıyız Gelmedin birkere, öldürdün bin kere Bıraktın ellere…

Geçen zaman İnan boşuna bu olan Ne yazıkki yarım kalan Ağlatan, yıkan, canımı acıtan O zaman Yazık olan O an buna dayanamam Zannetmem,hep ağlamam Geçmiş zaman,şu an bana bakıyor çok uzaktan Sevebilirsen başkalarını Öpebilirsen dudaklarını Yeşerirsen güneşi görüp Ve bilirsen hep sen Sonuna kadar aşkı yaşamalı Olan olsun, bu dünya zaten yaralı Yüreğin her gece…

Kimbilir kaçıncı arayışım bu Benden kaçan mutluluğumu Nerede belli değil Kimbilir kaçıncı arayışım bu Kaybettim her bulduğumu Kader bana dost değil Ağla ağla halime Gülme kapat gözlerini Görme tek birşey söyleme Yok mu bir soru sormayan Yarını olmayan güneşi doğmayan Bir yolun yolcusuyum dokunma Sanki bir yangın içinde Külleri savrulan,yakılan,yıkılan dünyamda Artık bir yer yok…