Murat Yılmazyıldırım – Bir Bahar İhaneti

From childhood’s hour I have not been As others were

Bunca gamı bunca derdi Mevlam yalnız bana mı verdi Eller muradına erdi Yine cananım gelmedi Erisin dağların karı Geçti ömrümün baharı Ecel kapımı çalmadan Durma gel ömrümün varı Takatım yok yürümeye Gidip cananı görmeye Can başladı çürümeye Yine cananım gelmedi Erisin dağların karı Geçti ömrümün baharı Ecel kapımı çalmadan Durma gel ömrümün varı Ali Baba…

Dur dur gitme ne olursun Yalvarırım dinle beni biraz sevgilim Ben seninle yaşadım Seninle huzur bulurum Sen yanımda yoksun ya yapayalnızım Sokaklarda başıboş dolaşıyorum Ellerimde resimler gözlerimde yaşlar var Yüreğimde bir ateş yanıyorum Dur dur son ver artık bu gidişe Kaybolup gidersin beni çok ararsın Çıkmazlara düşersin Bir kalpsizi seversin yanarsın

sessizlik eşsiz bi enis kaba sığmayan düşüncenin yüzdüğü bi deniz sessiz ve sedasız melodisi ilacım içimdeki çağlayanların o barajı her kışın ardından gelecek o baharı hatırlatır bana sarar benim dört yanımı ilhamın harcı nefes olur can verir hayat yolunda yorgun düşünce bu hancı onda buldum bu aşkı iki duble atınca sınırları aştım ve sorunları yerinde…

Bir tutam sevginin bedeli nedir El dokunur yakar zulüm tenedir Sinem örselendi bunca benedir Ferhat sustu dağlar andı manolya Sızılı bir histir aşkın bedeli Yusufu kul etti mecnunu deli Kerem küle dönüp gitti gideli utancımdan sular yandı manolya Ciçeklerin en nazlısı manolya Sevgilerin Kanatlisi manolya Ben seni el sürmeden severim gözümlede severim Sen üzülme sakın…

Dur gitme biraz yaklaş yamacıma Lütfen dinle Haksızlık etme, pişmanlık yerine can veriyorum Kıskandım, evet hatta bir deliden biraz hallice Üzdüysem seni, affet saf yüreğim fark edemedi Kolay gelir hep ayrılık İlk başta terk edene Ama sonradan kor Yavaş yavaş işler en derinine Dur öyle gitme koyma bir başıma Sensiz olmaz Yok sensiz yapamam, üzmem…