Yaşar İpek – Oyuncak Oldum

Yar gidiyor musun? Gitme; içimde bir korku var Biliyor musun? Böyle başlar ayrılıklar Gel biraz; kokunu bırak Baharımı al; soğuktur oralar Ağlıyor musun? Ağlama: hayırlar uğurlar Gurbete giden döner mi dönmez mi? Belli değil bilirim Ben bir karaağaç gölgesi buldum, Cebimde ümitlerim…

Sana bir türkü yaktım gönlümce Zulüm dolu, hicran dolu Ben dolu Aşk doğar, yaşar, ölür derdin Ölmedi işte Sen allah mısın be Sana bir türkü yaktım kendimce Yalan dolu, dolan dolu, sen dolu Sevgimi ben doğurdum Ben yaşattım Sen vurdun Gebermedi Yaşamayı öğretirken öldürdün beni Cezan pranga olmalı.

We don’t mellow with age But our priorities change Life is so brief a play And years pass by in what seems like days We battle against the currents That would sweep us away All grim reminders Of our frail mortality You’ll wonder why, you didn’t act sooner When you had the chance Your actions…

Güle güle sevgilim Haftaya beklerim Seninle aşk olmaz Huyu suyu halleri Bilinmez adeti Nedir bu iş, ne bu naz Kalbime acıyı Sancıma ilacı Verdi gitti Şaka mı? Hangi an sırası Kaşla göz arası Sardı aşk-ı yarası Dupduru yüzüne Kıyamadım gözüne Bakmaya doya doya Aklımın ucuna Soruyorum suçumu Bende miydi arıza Sen, beni hiç ama hiç…

(Porter / Hodges / Hayes) Oh, I take what I want Oh, I’m a bad go-getter, yeah Yes, I am I’m never a loser And I’m never a quitter, yeah Oh, no ‘Cos I take what I want Yeah, baby, I want you Nobody but you, child I’ve been a-watching you walk by But I…

Son çare ölmek bile değil. Biraz gücüm olsaydı gelirdim. Gözüm üstünde değil bundan sonra. Yanında taşıma beni, bırak. Çarparım taşlara. Benim olma ki değ bütün bu dünyalara. Belki yarım kaldım. Bence en doğrusuydu yaptıklarına say. Çünkü yoruldum, peşinde sürüklenmek sorun değil de, Koşup hiçbir yere varamadığımı düşündükçe gülüyorum. Belki yarım kaldın. Ağır konuştuysam da sustuklarıma…