Kubat – Gönül

Etme gönül kendine Yar için geçtiyse, giysen üstün değişmez Gör, kendin değilsen Yine yolun başında beyaz kefen giydiysen gel Umrun umrumdur göremezken Örtü örttüm üstüne yar teni inceyse Üşür sandım kendine,yol uzun geldiyse Bil ki durur başında geceleri beklerken ,gel Umrun umrumdur, göremezken

Ne çok kopup parçalandım Yollarına öldüm ağladım İki gözüm,kuralsızım Bu deli hallerine baygınım Bende akşam olmakta yine sevdiğim Sensin o kara gecelerde tek ümidim Yokluğunda bu evde Zarar ziyan bedende Ne hal kaldı ne mecal Son ihtimal sende Gel hadi kapıları kapatma Kabulüm artık alın yazıma O alaycı kahkahanla gel

Ne böyle senle nede sensiz Yazık yaşanmıyor çaresiz Ne bir arada nede ayrı Olmak imkansız hiç sebepsiz Ne hayallerle ümitlerle Mutlu olmaktı dileğimiz Suçlu ne sensin nede benim Şimdi sensizim sende bensiz Biran gelipte küllenince Yüreklerimiz dinlenince Başka sevgilerde teselli bulunca İste biz o gün düşüneceğiz Etrafımızı sarıverecek Bir boşluk ki asla bitmeyecek Her şey…

Ne dedim gül yüzlüm yüzümden bezdin Aşığı vurmaya silahlar dizdin Aldın neşterleri derimi yüzdün Ötme garip bülbül ben yaralıyam Ben gidersem yaşın yaşın ağlama Ciğerimi aşk oduna dağlama Cümle dostlar gitti beni eğleme Gelin rıza ile gönderin beni Ben gidersem sizin eller yurt olsun Etrafınız ey dost hep kurtlar dolsun Ben gidersem yüreği’ze dert olsun…

In the attics of my life, full of cloudy dreams unreal. Full of tastes no tongue can know, and lights no eyes can see. When there was no ear to hear, you sang to me. I have spent my life seeking all that’s still unsung. Bent my ear to hear the tune, and closed my…

Herkesin bir aşk hikayesi vardır Benim hikayem se çok acıklı Bir tek sevdiğim elimden gitti Dinleyin bu hayat ne acı Bu ne biçim hayat dünyada yok rahat Yeni bir aşk bul eskisini sen at Ölsen de ölmesen sevsen de sevmesen Olacak bir gün hepsi kabahat Bana çok sevdiğini söylemişti Hayat olmaz sensiz demişti Bir baktım…