Hank Thompson – Don’t Get Around Much Anymore

Güneşe de heves dolu banane bundan Bak ben yine yitik ziyan kederlerdeyim Sevdim sevdim sevilmedim gülemedim ben Şimdi aklım nerelerde ben neredeyim Ağla ağla gözbebeğim Ağlamaya doymadın sen Oda gitsin sen tükenme Zaten mutlu olmadın sen Gün derdine ağıt oldum sanane bundan Sen şüphesiz sorumlusun yine yarından Ne anadan güldüm nede ozalim yardan Sen küçüksün…

uzun uzun seyrettim seni diğer köşesinden barın bir karakter oturttum yüzüne,kalbine uzaktan bakıp insanlara konuşmalar yazdım dudaklarasonra kendime baktım tıklım tıklım yalnızdım. gökdelenlerden tükürdüm dünyaya ben hayatım boyunca buyüzden kupkuru ağzım bak geçmedi yıllarca kalbimi yuvarladım sana seni tanımasamda tezgahtan önüne bir yudum al diye eğer hoşuna giderse daha da iç diye bu kadarı yetsin…

aglayan gözlerle karsimda merhamet duymazsin sen aska aglama aglama aglamak yakismaz sana aglama aglama hiç bir sey duymadin daha bir hata bin ceza sen hatasizi oynama hem sana hem bana yaptigin seylerden sonraa; insan önce kendinden baslar geç kalir bazen pismanliklar aglama aglama aglamak yakismaz sana aglama aglama hiç bir sey duymadin daha hiç beni…

Bahçeye indim ki asma salıncak Yar gelip yar gelip sallanacak Akşamdan sonra neler olacak Yar gelip yar gelip sallanacak Benim güzel yarim sallanacak Eyvah! O üç çifte kayık aldı karârım Şarkı okuyup geçti bir âfet var içinde (Ah Ah) Ey şûh, Nedîmâ ile bir seyrin işitdik Tenhaca varıp Göksu’ya işret var içinde (Aman Aman) (of…

Sıcacık bir yağmur siner kara gecenin içine toprak somun gibi kabarır tak tak vurulur kapıma kişner kapımda kıratım dünyam gümüşler kuşanır

Biz bu kentlere sığdık da Bu kentler bize sığmadı usta Ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında Arttıkça yalnız… Sustukça silik… Ay ışığı gölgeleri büyüttü Son kuşlar da vuruldular dağlarda Yakamozları söndü sahillerin Işıkları evlerin… Kaldık kırık bardaklar gibi İçilmiş sular gibi Biz bu kentlere sığdık da Bu kentler bize sığmadı usta Ah usta…. Bir bedeli…