Tripkolic – Gidemem Senden

Bu son vedaydı Bir daha dönüşü yok Af dilesen bile Affedemem sebebim çok Senle bir yuva kurup Mutlu mesut yaşamak vardı Şimdi buruk hayallerim Bana hatıra kaldı Şimdi kırık hayallerim Artık mazide kaldı Yalnızlar ordusuyum Dolaşıyorum Bu ev sensiz bomboş Nefes alamıyorum Her nereye baksam Seninle dolu Bu gece İstanbul’a sığamıyorum

Arpa buğday daneler Yıkılsın meyhaneler Terzi elen kırılsın Dar geliyor düğmeler Aman döne döne yar geliyor Yandım güle güle yar geliyor Arpa buğday geç olur Güzeller güleç olur Meyil verme güzele Ayrılması güç olur Arpa buğday seçerim Yolum budur geçerim Kınamayın ahbaplar Güzelleri seçerim

Yalancı sevda acımadın mı bana Nasıl da girdin usul usul kanıma Beni bana bırak aman Yaşanası değil zaman Aman derdim yaman Ele güne diyemem Nasıl edemem bilemem Yalancı sevda benimle kalma Uzakta dur ne olur Yürekte saplı kaçıncı kurşun Bu vurgun ah son olur Söz: Seda Akay Müzik: Niran Ünsal

Her zaman ki köşenizde Her zaman ki barınızda Önünüzde viski ve havuç Ve bir eliniz çenenizde Kaşınız hafifçe yukarıda Bakışlarınız ne kadar bilgiç Hiçbir şey üretemeden Sadece eleştirirsiniz Sinemadan siz anlarsınız Tiyatrodan müzikten Heykel resim edebiyat Sorulmalı sizden Ekmeğin fiyatını bilmezsiniz Ama ekonomik poliika Karılarınızı döverken siz Ne kadar bilimselsiniz Bu yaz yine güneydeydiniz Bol…

senin derdin dert midir benim derdim yanında hiç kimsede gördün mü böyle dert hayatında otur şöyle yanıma dinle bak dertlerimi anlatınca ağlama deşme benim derdimi beterin beteri var haline şükret dostum yıllardır mutluluğun her gün peşinden koştum daha bir çok derdimi ben sana anlatmadım genç yaşta saçlarımı boşuna ağartmadım tanrım bile unutmuş dertlerime dur demez…

Bir derdime bin dert kattın Güldürme’din hep ağlattın Beni dilden dile sattın Gurbet ellerine attın Yaralarım hep kanattın Beni sanki sen yarattın Bana zulmeti bıraktın Beni ateşinle yaktın Usandım canımdan bıktım Bana düşman gibi baktın Günlerimi hep karartın Beni sanki sen yarattın