Hüner Coşkuner – Dinmiyor Hiç Bu Aksam

Unfurnished treeless barren ball Rotates spitting toxins Time to destroy A balance not unlike Rotates farther changing Directs And wins each vision Each vision blurred Not ever thinking Linking That shape unknown Linking Progress Undermine Basic Binary Off On Off On Breathe Exhale Exhale lungs Green shudders Camera fixed Over exposed Skin burns Rage The…

herşey ters ayaklarımdan ta yukarı astım kendimi böyle iyi geldi herşey ters burdan bana ama onlara bir ben ters geldim yoksa gerçekten bir ben mi tersim? yok olamaz ben böyle bilmedim ki herşey ters

Dertlerimi Zincir Yaptım Saçlarıma düşen aklar Geçmişimi anlatırlar Her telinde yaşadığım Acıların izleri var! Söylemem mazideki sevgilimi gizlidir Alev alev çıra gibi Beni yakan sevgisidir!.. Dertlerimi, zincir yaptım Birbirine ekliyorum Geleceksin diye birgün Seni hala bekliyorum!.. Düşen yapraklar misali Ömrüm böyle geçip gitti Senle olan aşkımızda Bilmem neden burda bitti?! Meğer ne çok severmişim Ayrılınca…

Şu dağların arkasında Yumuk, yumuk bebeler Adiloş, adiloş, adiloş Tanı da büyü diye, diye Büyüttüğümüz bebeler Adiloş, adiloş, adiloş Şimdi mahzun yaşlı gençler Evleri loş, adiloş Tahta çıktı tanıdığın Engerekler, çiyanlar Adiloş, adiloş, adiloş Sultan oldu ekmeğine Aşına göz koyanlar Adiloş, adiloş, adiloş Ne namus var künyemize Ne de sabır adiloş. Zulüm bize, zalım bize…

I gave a letter to the postman, he put it his sack. Bright in early next morning, he brought my letter back. She wrote upon it: Return to sender, address unknown. No such number, no such zone. We had a quarrel, a lover’s spat I write I’m sorry but my letter keeps coming back. So…

Ellerim böyle boş mu kalacaktı Gözümde böyle yaş mı olacaktı Aramızda sıra dağlar mı olacaktı Üzülme sen meleğim gün olur kavuşuruz Ecel ayırsa bile mahşerde buluşuruz Biz de mi böyle olacaktık Bu en güzel çağda yas mı tutacaktık Aramızda sıra dağlar mı olacaktı Üzülme sen meleğim gün olur kavuşuruz Ecel ayırsa bile mahşerde buluşuruz