Şerif Kayran – Yeminim Var

Let me be your hog Let me be your hog, now (snort, snort) I said baby baby baby baby baby Baby baby baby baby baby baby

I didn

Bu kadeh senin şerefine emmoğlu O türküyü bir daha çal gene çal Karşı dağı duman aldı pus aldı Uzun ömrüm yar yolunda kısaldı Sazına vuran eline kurban Allah’ına kurban emmoğlu Ben de bu dağların nesine geldim Meleşir kuzular sesine geldim Bir garip ölmüş de yasına geldim Geldim emmoğlu Gözleri simsiyahtı emmoğlu Ben de ona tutulmuştum…

Sehabe Verse : Ben senin kapını çaldım nezaket yetmedi sen benim kalbi çaldın şikayet etmedim Ömre benhasım sen umuda belasın hayalim suya düştü boğuldu velhasım Anlatamam gör bi bak bi akşam üstü güneş pak yanaklarımdan kaydın at Bu kaydınakta adım maat hatlabakta kalple ran duraklamadan gel de tart Duraklamakta afi tap dudaklarımda yok bi tat…

Nerde boynu bükük bir garip görsen Hor görme kim bilir ne derdi vardır O garip halinde ne sırlar gizli Onu bu hallere bir koyan vardır Belki benim gibi sevdiği vardır Ümitsiz bir aşkın garibi oldum Aradım hatayı kendimde buldum Ne söylesem gönül dinlemez Deli gibi seven yine ben oldum Ne söylesem gönül dinlemez Delice seven…

Hani dal çiçeğe durduğum Suydum da nerde, aktım su muydum Yapraklar gibi savruldum da Kış oldum Her kim değdi geçtiyse cana Unuttum unutuldum Kim gelse Geçse artık Bu kırık kalbimden Can diye, dayan diye durdum Ey aşk ben senden Bahar umduydum Sen yine Kış oldun Uzun uzun