İsmail Türüt – Çay Zamanı Ordayım

Nerden aklıma esti kimbilir Gezdim dün gece şehri şöyle bir Herkes evinde kendi halinde Heryerde huzur her yerde neşe Bir ben uykusuz bir ben huzursuz Bir ben çaresiz bir ben sensiz Gel sen ne çektiğimi bir de bana sor Nerde nasıl yaşarım bir de bana sor Evlerin ışıkları bir bir yanarken Bendeki karanlığı gel de…

Haaa seni bana bir sorsalar Haaa ah sen misin anlasalar O gülen gözlerin ardında neler neler saklıdır Seni bırakıp ta gidenler inan bana çok haklıdır Sakın sakın sakın ha yaklaşmayın yanına Sakın sakın sakın ha inanmayın siz ona Size ne diller döker yalandan yüzü güler Bekle beni der ve başka biriyle gider

Gözlerin söndürür kor ateşleri Goncalar kıskanır güzelliğini Melekler şaşardı seni görseydi Varmı şu dünyada senden güzeli Karacam, ceylanım, sürmelim benim Cilvelim, esmerim, hercai yarim Kederim, sevincim, kader bildiğim Var mı şu dünyada senden güzeli? Gönlümde böyle bir sabah olmadı Zincirler sen gibi bağlayamadı Baharlar başıma böyle vurmadı Var mı şu dünyada senden güzeli?

How nice, The breeze that licks your hair The parfume that you wear Don’t try to find the words That Define the way we are How wise, To think that we could blame This circulating game Don’t try to comprehand This Foul treachery we’re in

Musluk suyu içti göbeği şişti komik olma Yunus abla ben eteğini diktim komplekslisin bebeğim ezik kekenin yer altındaki tribi tamamen maddi aslında yoktu derdi kancılıktan başka depresyona çalınan plaklardan sonra başla sit down ağla boy materyalist dünyan hayal gücü oltan yetersiz kısıtlı rüyan yaş zeka oran eksi tek işin tekzip ayakkabımın derisi içinden temizdir ben…

Yere bakıp yürek yakışında Sessiz sakin duruşunda Yan gözlerle bakışında İstememiştim ben seni Yaklaşı verdin yanıma Elini attın boynuma Yıllardır tanıyor gibi Giri verdin koluma Kendini bilmez şey seni Bıraksana sen elimi Görmesin gözüm seni İstemiyorum ben seni Sende isteme beni