Emrah – Güler Oynarım

Kırılsın ellerim neye yarıyor Gençliğim gidiyor tutamıyorum Tanrım bana vermiş yorgun ayaklar Bahtımın peşinde koşamıyorum Ne zaman bitecek tanrım bu azap Yarını olmayan günlere kaldım Dünyamı ben yıktım kendi elimle Aşkıma bir yuva kuramıyorum Şimdi ne dertliyim nede bahtiyar Yaşım genç olsa da gönlüm ihtiyar Bir aşk için ben bak diyar diyar Ecelin peşinden koşar…

….baylar bayanlar kayacak merdiven bulamayanlar, sizlere bir manimiz var dinleyiverin gari. Paralar oldu yeşil mani Tanımıyor engel mani Yok insafı imanı Bol keriz bol enayi Gemisini kurtaran Fedakar ve cefakar Kaptanın yüzdüğü deniz Biziz abicim biziz Yüzdürmeyin gari Dul hakkı yetim hakkı Palavradır palavra Niyazidir şehitler Sızlamaz mı o kemikler İnilerler gari Yeşili inekler yedi…

Sesin bir fesleğen olup kokardı Ben bu yüzden hep türküler yakardım Yakın gelip uzak uzak dururdun Keder dolu ömür geçti bilmedin Seni baharlara yazlara sordum Seni yolculara yollara sordum Kimse bilmez kimse bilmez bu aşkı Keder dolu ömür geçti bilmedin Bir yel esse selamın var sanırım Turnalar göç eder bakakalırım Hasret türkülerle büyür durmadan Keder…

Eve girdim karnım açtı Kimse yoktu sabrım taştı Gecenin bilmem kaçında Uykum kaçtı Derdimden anlayan yok mu Hiper aktif olmak suç mu Bu yaşta gezip tozmaya Hiç hakkım yok mu Ya olur ya olmaz Aşk bu ya kaybolmaz Eninde sonunda birileri Bizide görsün yeter ama Ne olduysa o an oldu Hayat yeterince zordu Seni uzaktan…

Bir an olsun görün şurdan Ya pencere,Ya balkondan Annen baban korkusundan Öleceğim yar! İsterim vermezlerse kaç Günahını boynuma at Abilerin benden yana Ölürüm sana! Sensiz hep kendimle Belada başım Senin hayalinle Yaşıyorum yar Koskoca İstanbul İnan bana dar Sokaklarda yalnız Yürüyorum yar Öyle büyü ki içimde Kimse kalmasın Öyle konuş ki benimle Kimse duymasın Aşkım,meleğim,güzelim…

At elini cebine çıkar Üç güvercin iki zar Beş metre çiften kefen bezi İki de tavşan var At elini cebine çıkar İki para var kadar Avucu marpucu kalemucu Ha bir de muskan var İki kanat açılır geceye İki kanat uçabildiğince Birini yer katmış önüne Birine sevgi sığmaz cebine Uç mirim uç çelebim Hicaza kadar uç…