Soner Sarıkabadayı – Buz

Çok Çekti Bu Biçare Gönül Yarin Elinden Rabim beni kurtar bu cefakarin elinden Ben boyle cefa gormedim ah yarin elinden Rabim beni kurtar bu cefakarin elinden

Well there

Yanıyorum dostlar Şu sıralar efkarım var Kıyamam ağlama karaları bağlama Geçer bu da geçer umuduna darılma İnsanız arada bir dengemiz şaşabilir Akıl başa dönünce yine sevgiye eğilir Arada bir ben de kadere küsüyorum Esip savurup mangalda kül bırakmıyorum Arada bir bile bile aşkı üzüyorum Yeniliyorum kendime kabul ediyorum Yanıyorum dostlar Şu sıralar efkarım var İçimde…

Sansar verse Zar zor tıkılmış bi odada 5 deli Birleşti güçleri.. Birlikte güçlenir arkadaş üçgeni Bir dikdörtgeni kavrayamadı mı.. Kaldırım adamı, kaldırır adamı Sürekli değişti katil tanımı Hadi adamım, hadi bakalım Çakala karışan akı yakalayamadım.. Flow akar ama değişik makaralar Nasılsa herkes biriyle çıkar ama Her abaza her karıya sokakta bakar ama Gözü kara kılıcımı…

Neden bana bahtım gülmüyor artık Sevdiğim yanımda olmuyor artık Yüreğim derinden sızlıyor artık Gençliğimi verin almayın yıllar Beni yerden yere vurmayın yıllar Evvelce ümitler bana gülerdi Başımda sevdanın yeli eserdi Dost bildiğim herkes beni severdi Gençliğimi verin almayın yıllar Beni yerden yere vurmayin yıllar Durun ümitlerim etmeyin durun Evvelce mutluydum maziye sorun Günahım çok ise…

It burns! It burns! It burns my eyes and throat, but I need no antidote. Gnawing and tearing at my insides – seething, keeping me alive – hatred poisons me through and through – a sustenance – keeping me true. It’s not too late. It’s never gonna be too late. Embrace your hate. The pain!…