Umut Altınçağ – Yürekten Güneşten

instrumental

I lay around and I wonder Is this really too much to figure out I

Herkes yalnızlık içinde ses bekledi doğadan özgürlük içinde sustu doğduğu karanlıktan… Odalar, evler içinde ıslak, kesif bir duman Caddeler içindeki bilinmeyen yangından ‘Bütün ol, ayrı tut kendini çünkü öyle, zaten öyleUmut denen şey umutsuzluk korkusu İnanç denen şey yokluğun duygusu Günler, günler içinde hep eridi durdu Zamandan yardım bekleyen bir dal gibi kurudu… İnsanlığın içinde…

Dostum! Bırakma beni dostum, Süper kahraman olmasam da. Sorma! Ne oldu diye sorma. Kırmızılı kız da kaçıp gitti. Yüzüm, gözüm şiş. Sabah yüzüm gözüm şiş. Eve gidesim yok, eve gidesim. Yok televizyon izleyesim. Gitme! Sakın gitme küçük kuş. Ya beni de götür, ya sen de gitme. Uçtu! Kanatlanıp uçtu. Mavi Martı Osman gökyüzünde. Yüzüm, gözüm…

Kursundan beterdi o son sözleri Nasil gitti hala aklim almiyor Anlatmak imkansiz cektiklerimi Vurulmus gibiyim canim yaniyor Yaniyor yaniyor hey can bagrim yaniyor Vurulmus gibiyim ey ey canim yaniyor Bu benim delice ilk tutulusum Bu benim sirtimdan ilk vurulusum Öyle bir tuzaga düsmüsümki sorma Bu kara beladan yok kurtulusum Yaniyor yaniyor eyy can bagrim yaniyor…

Yemyeşil ovaları Buz gibi pınarları Kuşlar öter ormanlarda Zümrüt yeşili çayırlarda yatmayı özledim Bırakın beni gideyim Anam babam yok gayri Kaldım yek başıma ben Her yerde arıyorum Yemyeşil dağlarımı Güneş doğacak Kuşlar uçacak Dağ dün beni çağırdı Kader beni yuvamdan ayırdı Koş dedi eteklerimde yat Üzüntünü sök içinden at Geç kalma koş ona Sana mutlu…