Yılmaz Erdoğan – Pastırma Yazı

Seni gördüğüm anda kalbim duracak sandım O yeşil gözlerine bilmem nasıl aldandım Ah nuran yaktın beni ateşe attın beni Sana birşey söylemem Allah’ta yaksın seni Ah nuran vah nuran sana versin solarsın Sana birşey söylemem Allah’ından bulasın Benim olduğun zaman dünyam cennet olacak Mutluluğum elleri kıskandıracak sandım Ah nuran yaktın beni ateşe attın beni Sana…

I wouldn’t trade the silver in my mother’s hair For all the gold in the world The hands that rocked my cradle through all my baby days Are treasures from the sky that money cannot buy God gave us mothers and tried to be fair When he gave me mine I got more than my…

Ömrün geçer şehrin sokaklarında Gecesi gündüzü siner bir ormana Küçük bir çocuk selam verince sana Çektiğin zorluklar kaybolur o anda Bambaşka bir şehir var polis sokakları Hüzünler mutluklar yaşanır bir arada Bambaşka bir hayat var polis sokakları Suçun ortasında artıkta bekleyenin Gözleri yolda… Silah sesleri çıkmaz sokakta Kader eğilmiş düşmüş hayatla Engel değil kör karanlıkta…

Skin crawls Wind is walking Through the walls Now there’s nowhere to run Heart pray we’ll be ok Now there’s nothing to say But the damage is done What keeps you up at night, my love? What turns you on? Dark shadows turn in the pale blue light It won’t be long A thousand torches…

Unutulmuş birer birer Eski dostlar,eski dostlar Ne bir selâm,ne bir haber Eski dostlar,eski dostlar Hayâl meyâl düşler gibi Uçup giden kuşlar gibi Yosun tutan taşlar gibi Eski dostlar,eski dostlar Unutulmuş isimlerde Bilinmez ki nasıl,nerde Şimdi yalnız resimlerde Eski dostlar,eski dostlar.

birak düsünceyi birak korkuyu söküp at icinden kötü duyguyu ask bir günlük degil bir ömür boyu sevecekse insan candan sevmeli daldan dala konup gönül eylenmez bir sevgili yeter baska istemez aski bilmeyenden sevkat beklenmez sevecekse insan candan sevmeli bir insan severse bir defa sever neyi var neyi yok önüne serer bir gönülde iki ask olmaz…