Cahit Karakaş – Sevme Artık Beni

İçimde bir ateş yanıyor Bedenim dar gelir oldu Ateşime ister körüklerle gel, ister sular İstediğin kadar konuş benimle İstediğin kadar yalan söyle Beni ben yapan içimdeki sesleri susturamazsın İçine girdiğin küçük kaygan deliği Yeni ve büyük bir dünya mı sandın ? İstersen bir aynayla yardım edeyim ama umursamazsın Merak etmeden duramıyorum Geceleri nasıl uyuyorsun Beni…

Güller solmadan önce gel gecenin yarısında gel gizli gizli gel sessiz gel ay pencereden aşmadan karanlık yoldan şaşmadan yavaş yürü koşmadan gel kimselere sataşmadan ekiplere dalaşmadan belaya bulaşmadan gel bak ben gelmeden önce gel ben sana gel demeden gel işte şimdi gel hadi gel uykulara karışmadan yastığımız buruşmadan rakımız mayışmadan gel gün sabaha kavuşmadan ayaklarım…

helhele verin geline deste gül verin eline altın kemer bağlamış gelin ince beline elinde terazi var cebinde çerezi var alemlen oynar güler menimle garezi var kapıdan geçti yarim yaramı deşti yarim uydu eller sözüne menden vazgeçti yarim kapının ayrığından tanıram yağlığından günde yüz gelin geçer yüreğim yandığından

I used to roam all night long I lurked the streets late at night I ain’t never comin’ home But loneliness Is part of the game And misery loves company I used to think that I was a king Fancy cars, fancy clothes and diamond rings Yeah but happiness is a funny thing And misery…

Ne oldu gülüm sana darmadağın saçların Bir iş mi var başına akıyor gözyaşların Kız(yar) ne zaman bitecek tarlanın mısırları Kız ne kadar güzelsin yerim o muncurları Yerim o yerim o yerim o muncurları Yürürken sallanıyor boylarını seveyim Gamzeli yanağının terlerini sileyim Kız(yar) ne zaman bitecek tarlanın mısırları Kız ne kadar güzelsin yerim o muncurları Yerim…

Varıp Neylemeli Sılayı Gayrı Gurbette Halimi Soran Olmadı Düştüm De Bunca Yıl Yurdumdan Ayrı Garibim Yanıma Varan Olmadı İnce İnce Duman Çöktü Ovaya Kınalı Keklikler Döndü Yuvaya Gel Gidek Gelinim Telli Dedeye Bu Gece Düşümü Yoran Olmadı