Türkü – Allı Da Yemenim

İnceden bir sızı sarıyor gönlümü İsmini söylemeye dilim varmıyor.. Sen olmayınca akşamlar içime sinmiyor.. Olmuş olacak ne varsa umurumda değil.. ölüm bile yokluğundan daha ağır gelmiyor.. sen olmayınca yaşamak içime sinmiyor.. Sana ait ne varsa yakıp yıksaydım keşke anıların kelepçesini söküp atsaydım keşke Ne çare gücüm yetmiyor.. Bu dört duvar bu sessizlik her gün biraz…

Sevgilim her günüm hüzünle başlar Her gecem uzun soğuk üşüyorum Ne zaman biter bu özlem Ne zaman biter bu hasret dön artık Şu an son mektubun elimde Gözyaşlarında var üzerinde Yazarken ağlamışsın sevgilim Dayanmaz buna yüreğim Aklımda son veda günü Duruşun bana bakışların Gözlerinden dudaklarından Öperim seni öperim O tatlı hem acı sözleri satırları Okurken…

Bunca yıldır her sabah Şafakla kalkan kimdi Kimdi tarlaya süren Ürünleri topluyan Davarı kır tepeden Da bostepeye yayan Her gün akşam Yayıp topluyan kimdi Başımı derde salma Üstüme kuma alma Kurbanın olam güzel efendim Kurbanın olam benim efendim Kimdi sarı buğdayı dövüp Un hamur eden Kimdi aşır pişiren Çamaşırı devişiren Kimdi senin özünden Boyunca evlat…

Dar geliyor akşamlar dar Ne tadım ne tuzum var Gitti gider yar elimden Ağlar içim kan ağlar Bu kadar mı hakkım var Feda olsun bu da kar Hatıralar darıltmasın İçimde sen deli rüzgar Seni benden geri al Çaresiz dertlere sal Emanete ihanet sen de ettin nihayet Hayal oldun hayal

Her yanı gül bahçesi Mehtaplı her gecesi Aşkım için böylesi Bir gönül arıyorum Hep huzur bulacağım Temelli kalacağım Sevgili olacağım Bir gönül arıyorum Her yanı gül bahçesi Mehtaplı her gecesi Aşkım için böylesi Bir gönül arıyorum Şöyle tek odalı Acılara kapalı Mutluluk manzaralı Bir gönül arıyorum

And it