Forlorn – The Crystal Palace

Bitti, bu defa bitti Canım kalbimsin sen bu şarkım senindir Tabi kabul edersen ve bana güvenirsen Bir daha hiç kimseler kıramaz bizi Söz bitti Yeter yeteri kadar yeminlere mahçubuz Sitem desen o da haklı ona da epey borcumuz Ne sen beni duydun çünkü o an derin uykun Bu son yemin olsun aşk sana yok hiç…

kavganın alevlidir rüzgarı yayılır gider ılık ılık dağların başakların üzerinden buğday gibi bereketli dağların başakların üzerinden akarsu gibi aydınlık kim demiş ölüm var diye bize kardeş kardeş atan bu yürek bizim bize ölüm yok… bu yürek hiç durmayacak bize ölüm yok… bu yürek hiç susmayacak söz-müzik: grup ekin

Black & Silver I am amused You seem to love me But be reserved Before you huff me I’m used to winners I need the fame And if you touched me You’d be my shame Your childish dreams are all in vain To me your kind is all the same A starlit sky Of black…

Kuşlar uçuyordu uzakta bir yerde Gözlerim bir hüzünlü bir deli orman Ne eser durur hala aşiyan yollarında Hatıraları aralayan rüzgar Bakardım vurur gibi Çıplak bir gurur gibi Bir sırrı hem söyler hem korur gibi Bir sırrı hem söyle hem korur gibi Bir selamamın izi bile kalmadı senden Kırmızı bir sonbahardı geçti üstümüzden Yarım kalmış sözler…

Topraktan mı sürmüş candan mı kopmuş Açar yediveren kan çiçekleri Türkü mü, şiir mi, ağıt mı yoksa Açar yediveren kan çiçekleri Bölük bölük olmuş çaylar dereler Hiçbiri denize varabilmezmiş Duvarın dibinde bir yaralı gül Gülleri solduran gülebilmezmiş Bu şehrin üstünü duman sis almış Tomurcuk çiçekler kana belenmiş Dağlar çiçek açmış, usta dert açmış Umudun goncası…

“haykır acını ey halk! başeğme haykır! bir yol kavşağındasın ve ancak yaraların haykırışlarla onarılır bir yol kavşağındasın ve senin değişmek için çırpınıyor kaderin kuşan alnında biriken o kara teri sırtında şakırdayan kırbacı kopar soluk al ışıldat o mazlum yüreğini bak korlaştı acıların, kozalandı ey halk! parçala şu nankör suskunluğunu başkaldır artık sevginin ve öfkenin uğultusunu…