İbrahim Tatlıses – Düşenin Dostu Yoğumuş

My heart is spent My pride bent Her love is gone and who knows where it went And everyday is one more day Little steps that I can barley take They say falling out of love’s The hardest thing you’ll ever do But it’s not true (Chorus) It may be the fall That brings you…

Autumn leaves me with your presence Your pale and graven resemblance And all the steps that I’ve followed Still I’m left to carry the load A bitter dream that I’ve left behind In the still, stillness of water From the milestones I’ve left to climb followed by your laughter

Bir gün olmadı ki seni düşünmedim Gittiğinden beri Kalbin hep bende Hiç aklın kalmasın verdiğinden beri Çok yaşadık beraber çok şeyler yaşadık Hayaller keşfettik zor günler atlattık Kavgalar dövüşler küfürler patlattık Ama vazgeçmedik hiç bir gün bezmedik Gece gündüz kalbimde sen Seni asla bırakmam ben Yokluğunda özler bedenim Sabırla dönüşünü beklerim Niye bu kadar uzaksın…

Acı haber tez geldi Kan damlar yüreğine. Zannetmişti eceldi Kıymışlar yiğidine. Nakarat Harputtan ötesine Zaten yollar karlıydı Vurur vurur döşüne Başka çare varmıydı… Anasını tek gülü Kafesinde bülbülü Babası çoktan ölü Gel diyemez beyine.

Öyle bir vefasız yare düştüm ki Merhamet bilmiyor sevmek bilmiyor Haykırdım yıllarca ona aşkımı Duymak istemiyor beni görmüyor Aşk çemberi sardı dört bir yanımı Duymayan kalmadı bu feryadımı Bu gidişle bu aşk beni öldürür Kuluna bırakma sen al canımı. Tanrım senden başka kimim var benim Şikayet etmeye kime gideyim Kuluna kul oldum severek taptım Gel…

olur mu olur mu sensiz olur mu? nasıl senden vazgeçerim gittiğin o günden beri hasretin azrail gibi sen dönmeden ölmeyeceğim olur mu olur mu sensiz olurmu? nasıl senden vazgeçerim bir gün olsun gel yanıma gelde gözlerim sevinsin sen uyu ben seni baklerim allahım allahım allahım allahım muradıma ermeden alma yanına allahım allahım allahım allahım muradıma…