Pir Sultan Abdal – Nasıl Yar Diyeyim Ben Böyle Yara

icimde bir his var sende seviyorsun sen benimsin bende senin,sanki diyorsun seviyorum son sözüm bu,seni kafama taktim kim ne derse,derse desin benim olacaksin kalbim iste ruhum iste seviyorum seni de simdi söyle simdi söyle,akilli ol seviyorum ben asigim yar anla artik o sözü söyle seviyorum de birkez olsun kalpten olsun yürek susmaz costu birkere

Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler Annesinin bir tanesini hor görmesinler Uçan da kuşlara malum olsun Ben annemi özledim Hem annemi hem babamı Ben köyümü özledim Babamın bir atı olsa binse de gelse Annemin yelkeni olsa açsa da gelse Kardeşlerim yollarımı bilse de gelse Uçan da kuşlara malum olsun Ben annemi…

Aradan geçen yıllara sor iki aşık aşkı unutur mu Aşkın huzur meleğisin sen rüzgar seni hiç uyutur mu Sıradan bir ayrılığı seçtim gereken de oydu gözüm ıslak Ben kalpten ayrılanı geçtim kalbim elinde yarı çıplak Bir ben mi yaşlandım yoksa anılar mı Gönlüm kıpır kıpır mı yoksa sıradan mı Bir ben mi öfkelendim aşkın acısından…

I’m gonna spin some lies of my own ’cause your truth has got me reelin’ You always think of things that go wrong But it’s only faith you’re stealin I tried to slip out the back But you showed up to give me one more chance Chorus You’re the star of your show And all…

Gün olur alır başımı giderim Denizden yeni çıkmış Ağların kokusunda Şu ada senin bu ada benim Yelkovan kuşlarının peşisıra Gün olur başıma kadar güneş Gün olur başıma kadar mavi Gün olur deli gibi

dağıtma saçlarını bahar rüzgarlarına gül diye koklayan olur KIYAMAM bakma öyle uzağa gözün gurbet yaratır yol diye bekleyen olur KIYAMAM