Nightmare Scenario, The – Last Words

Akşamlar böyle biter Hep böyle dertli biter Evli evine gider Kuşlar yuvaya döner Bir de sen gitme Bir de sen gitme Bir de sen gitme İçimden Yaralıyım ben Giden bu yolculardan En çok ben şanssızım Ne kadar çok yaşadıysam O kadar çok yalnızım Biraz da sen ağla Biraz da sen ağla Ölürken bile hasretim sana…

bu kalabalığın içinde yapayalnız hissetmektense dünyanın bir ucunda tek başımayım kir göstermeyen renkleriniz sizin olsun korkmaktansa bulanıklığın tam içinde bir başımayım benim belki de gizli bir bildiğim var elbette ağlarım benim can kırıklarım var senin gördüğün yanağımdan süzülenler asıl içimde içinde yüzdüğüm bir deniz var

(Tom Waits/K. Brennan) When I’m lyin’ in my bed at night I don’t wanna grow up Nothin’ ever seems to turn out right I don’t wanna grow up How do you move in a world of fog That’s always changing things Makes me wish that I could be a dog When I see the price…

Çok değil yakınlarda, uzak değil buralarda Kaybettim seni, yazık, boşuna Aklın oyunlarına, gereksiz gururlara Yenik düştük, değer miydi oysa Herşey bittikten sonra, acı sözler duyulunca Tüm geçmiş atılınca, koskoca bir hiç uğruna Yalnızlık çok zorsa, olmuyorsa sensiz dünya Bana düşen kabul edip, beklemek seni gelmesende, bilmesen de beklediğimi İster terket beni, ister hiç konuşma Aradan…

Gün doğarken düştüm yola Bir mecnun gibi Aradım, ah vefasız Kuytularda hayalini Aradım, ah vefasız Aradım boşuna izini Bir tek iz yok varlığından Şarkından başka Söyledim gün doğarken Belki ulaşır diye sana Söyledim gün doğarken Belki ulaşır kulağına Gün doğarken yitti aklım Bitti ümidim Bekledim ah, boşuna Her geçen güzeli sen sandım Bekledim ah, boşuna…

Bu derenin geveni Geven sarmış geveni Paşadan emir gelmiş Seven alsın seveni Ezem ezeden oğlan Bıyık bezeden oğlan İğnenin yıldızından Kıza göz eden oğlan Babam sana kız vermez Git para kazan oğlan Erikler çiçek açtı Etrafa koku saçtı Sevdim murad almadım Bıraktı meni kaçtı Ezem ezeden oğlan Bıyık bezeden oğlan İğnenin yıldızından Kıza göz eden…