Yakup Trana – Tam Olsun

ne dindim ne duruldum her yoklugu unuttum ne varsa sende buldu bu kalp ne günlere kaldı bu can dayandı durdum Döner sabır dedim bu yürek, gel görki senden önce ben hiç kimseye böylesine deli aşık olmadım ne varsa geçmişte kalan seninle yaşanan gözlerimden geçiyor şimdi bir zaman geçmiş aşklardan bir şiir bir kitap okursan hatırla…

Gün geçmez Yüreğimdeki acı amansız Yalnızlık Yüzüme vurur geçer zamansız Hüznüm bile yorgun Her damla Gözyaşımdaki keder umutsuz Sensizlik Geceme akar gider mi sonsuz Kalbim yine yorgun

Üzerimde sana gelirken giydiğim o pardesü Büyük cepli, kış rengi kavun içi çiçeklerle kaplı olsaydı üstü Yaz koksa n’olurdu sanki Dışında bir damla yaş özümde yıllarım Yaşım kadar beklediğim bu anı her yıl bir artı Başımda bir deli sevda dün gibi hatırlarım Düşümde istanbul dört bir yanı seninle kaplı Güzünde gizli güzel yanı bu şehrin…

dinmiyor hic bu aksam ne gozyasim ne acim bu aksam her aksamdan sana pek cok muhtacim senden baska kimseye yok benim ihtiyacim bu aksam her aksamdan sana pek cok muhtacim

bugün küskün bir gün var masamda bütün ayrılıklardan arta kalmış ayrılık usulca büyür içimde sonra usulca uzaklaşır aramızda ne yer var ne de zaman ne başka bir yüz ne başka insan ayrılık saksıdaki çiçeklerimiz gibi büyür sessiz ve nedensizce durmadan

Ey çark-ı felek bil çöküşüm sendendir Ezmek senin eski huyun cilvendir Ey toprak eğer deşsek o bağırın görürüz ki Yatmış nice cevher silinip gitmiştir.