İbrahim Tatlıses – Yar Da Var

Talihin elinde oyuncak oldum Kader böyleymiş, buymuş alın yazım Zalim elinden sarardım soldum Şimdi gönlü kırık yaralı kuşum Ömrümde gülmedim yanarım inan buna İsterim artık kader gülsün bana Gençliğim geçti yazık ıstıraplar içinde Acaba bir gün gülecek miyim Sensiz geçen günler, karanlık gecedir Gel, sensiz yaşamak bitmeyen işkencedir Beklerim yolunu ömür boyunca Adında dilimde her…

Aklım Hıc Almıyor Nedense Bıranda Herseyı Sılmeyı Yasanan Onca Seyden Sonra Ofkelı Insafsız Sozlerın Dıyorsunkı Gozyasların Faydasız Senı Zaten Hıc Sevmedımkı Inkar Etme Yalvarırım Sende Sevdın Benı Bır Zamanlar Gıt Dıyorsun Nasıl Gıderım Umutlarım Ne Olacak Acıların Gozyasların Hesabını Kım Soracak Ardına Bakmadan Gıtmek Zor Alısmak Zor Seydır Nedense Yasamak Yada Olmek Aynı Yalnızlık O…

Alone…listless…breakfast table in an otherwise empty room, Young girl…violins…the center of her own attention, The now mother reads aloud, child tries to understand it, Tries to make her proud and the shades go… Down, down into her head, Painted room, Can

Neredesin ay talih görünmedin bir türlü Çok yalvardım ağladım güldürmedin bir türlü Bekledim hep ümitle bekledim hep hasretle Elimden hasretle sen tutmadın bir türlü Halin Yok yorgun musun küsmüsün kırgın mısın Sen bana dargın mısın hiç gelmedin bir türlü

gülyüzünde göreli zülfü semen sây gönül kara sevdâya yerler bî-ser-ü bî-pây gönül dimedimmi sana dolan mânâ hây gönül. vây gönül,vây bu gönül, vây gönül ey vây gönül yar yeleleli, dost yeleleli,yeleli ya lâ yaleli dost bizi hâketti hevâ yoluna sevdâ nidelim pâyimâl eyledi ol zülf-ü semen-sây nidelim kul edinmez ki güzeller bizi illâ nidelim

Bir umut beslersin büyütürsün içinde sonra yağmur yağar yitirirsin herşeyi….Kahrolursun hep ağlarsın haykırırsın amma duyuramazsın……… Baharım gelmesse gönlüme açmasın çiçeklerim dağlarımın….. Güneşin yemyeşil gözlerinde görmessem doğmasın sabahlarım….