Orhan Gencebay – İkimizden Bir Kalmadı

Büyük cevizin dibi Nanay kibarım nanay Ne gezersin el gibi Nanay güzelim nanay Sallan da gel yanıma Nanay kibarım nanay Helalca malım gibi Nanay güzelim nanay Ceviz meyvasın güzel Nanay kibarım nanay Güz gelir döker gazel Nanay güzelim nanay Beni sevmez demişler Nanay kibarım nanay Seni severem ezel Nanay güzelim nanay

Bahar Geldi Kendimi Seçtim Kuşlar Uçtu Kendimi aştım Seni Ben Yanımda Bulunca Değiştim Güzelleştim Söz Etsen Yüzüm Gülse Gel Desen Yağmur Yağdı İçim Temizlendi Toprak Koktu İçim Renklendi Seni Ben Yanımda Bulunca Herşeyim Çiçeklendi Ses Etsen Yüzüm Gülse Gel Desen

Aşk bana zor geliyor Tıpkı bir baş ağrısı Senin dediğin mi yoksa benim Bir iktidar arenası Aşk bana zor geliyor zır delinin hallisi Arar mı bugün, belki yarın Geçti ömrün yarısı Siyahla beyaz gibi Geceyle gündüz farkı Gölle deniz büyüklüğü Kadınla erkeğin arası Siyahla beyaz gibi Toprakla gökyüzü Beyinle yürek kadar uzak Kadınla erkeğin arası…

Bir güzelin aşığıyım ağalar Onun için taşa neden tutar el beni Gündüz hayalimde gece düşümde Kumdan kuma savuruyor yel beni Al gül olsam ak gerdana sokulsam Kemer olsam ince ince bele takılsam Köle olsam pazarlarda satılsam Yarim diye al sinene al beni Pir Sultan Abdalam gamzeler oktur Hazeren sinemde babam yaralar çoktur Benim senden başka…

Güzel ne güzel olmuşsun Görülmeyi görülmeyi Siyah zülfün tel tel olmuş Örülmeyi örülmeyi Mendili yudum arıttım Gülün dalında kuruttum Adın neyise unuttum Sorulmayı sorulmayı

Dağlar benim duyun sesimi Uçtu kuşlar yurdumdan Hüzün aldı dört yanımı Tez usandım bu canımdan Dağıldı gül saçlarım Bileklerim kan revan Yatarım yol ortasında Kırık künyem boynumda Uy havar havar Pusu kurmuş cellatlar Gençliğinin baharında Toprak olmuş umutlar Gün döndü gece oldu Söndü kentin ışıkları Turnalar göçtü gitti Mardin göğü ağladı Turnalar ey turnalar Selam…