Sevginin ve barışın

Bir manası kalmadığında

Eski, tatlı huzur veren

Şarkılar da çalmadığında

Kalabalığın içinde

Yalnızlıklar arttığında

Her yer gurbet olduğunda

Her yer beton dolduğunda

İnsan hayatına verilen değerden

Eser kalmadığında

Yani 5 yaşında çocuğun eli de

Silah tuttuğunda

Savunmasız siviller hedef olduğunda

Yardım için gönderilen gemilerden kan akınca

Silahlanmak için milyar dolar harcandığında

Sonra güvenlik güçlerine dahi güven kalmadığında

Okullarda uyuşturucu satıldığında

Artık geriye söylenecek

pek de bir şey kalmıyormuş Tanrım

Bir melek diliyorum

Tanrı’dan muhtaçlara

Çaresiz, yuvasız, aç susuz çocuklara

Bir melek diliyorum

Sevgiden yoksunlara

Suçsuz olan esirlere, mahkumlara, insanlara

Yazılacak fazla bir şey kalmadı, her şey eskitildi, herkes

sefil düştü

Karşılıksız verme devri bitti

Bütün bunlar olurken

Biz derde tepkisizdik

Artık gökten umarız medet, çünkü yerde sevgi bitti

Anla bütün, güzel saf hayaller yarım kaldı

Kimse dost demedi bir başkasına

Herkes hasım saydı

Belki bunlar yaşanmazdı, önlem alınsaydı

Bizler cehaletten kavrulurken

Kaç bin aydın astık

Geçmişin vebali ağır

Taşımaz gövdem beni

Artık söylenmeli

Ne varsa söylenmeli

Bir yardım gelirse de

Eminim gökten gelir

Çünkü biz bir türlü insanlığı öğrenmedik

Söz: Rafet El Roman-Sarp Palaur

Beste: Rafet El Roman

Diğer Şarkılar

15 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback
  15. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir