Sehabe – Cinayet

Gitgide trajedi olmuş rotası Bu koskoca bir şehir dolmuş kotası Solmuş renkler içinde çiçekler Bir gün de olsa mutlu kelebekler Yüce Rabbim ne güzel de yaratmış Bütün acısını kozasında bırakmış Küçükken hepsini kıskanırdım Ne değişti söyleyim; Hiçbir şey Korkularını ufak ufak atıyorsun Umutlarınla tek başına kalınca Herkesi yavaş yavaş tanıyorsun Pastadaki mum sayısı çoğalınca Sözler…

Bu ne böyük açıdur çektukçe ardı gelmez Orda yanar ateşi dereler söndüremez Dünya bilsem böyleydi elde olsa gelmezdum Sevmek bilseydim suçti yemin olsun sevmezdum Ben unutsam bile yürek unutamayu Yastığın dizin gibi beni uyutamayu Dünyayı dipten başa alıp verseler bana Saçının bir telini gene de tutamayu Kör olsun kara yazum bitti baharım yazum Kendimi darağaca…

Sağır siyah bir yorgun yol Vur kendini surgun ol Aşk yolunda olmek kolay Sarhoş gonul dur bir dinlen Coz kendini kendinden Aşk yolunda olmek kolay Dört yanımda dort nasihat Az guluş bol zaiyat Ölsem ala dayanmak zor Senden bana zor bir miras Bol cetrefil bol viraj Ölsem ala dayanmak zor Nerelere gideyim..

Ak kuğular sökün etti yurdundan Koç yiğitler yatamıyor derdinden Sabah namazında belen ardından Saydım altı güzel indi pınara Üçü orta boylu gayetle güzel Üçü uzun boylu gözlerin süzer Dedim akça ceyran gölde ne gezer Al kınalı keklik indi pınara Karac’oğlan gene coştu bulandı İnip aşkın deryasını dolandı Güzel gitti diye pınar ağladı Acıdı yüreğim yandı…

Günahlaramı bulandın yokluğumda Yasak aşklaramı düştü kalbin Pişmanlığın duyulur çok uzaklarda Ben sormadım sen söyleme Günahlara mı bulandın yokluğumda Yasak aşklaramı düştü kalbin Pişmanlığın duyulur çok uzaklarda Ben sormadım sen söyleme Daha fazla üzülme Acılarından dön gel Sakın suçlanma acılanma Korkularından kop gel Ben affederim günahlarını Yok sayarım hatalarını Ben dindiririm acılarını Yok sayarım oyunlarını

Baharın geldiğini neden bilelim Bir gül bitmiş yapracığı düzgündür Esen saba zülüfünden tel alır Deli gönlüm bir yörüğe vurgundur Dostumun yaylası derler bu dağı Koynunda bitmiş de turuncu bağı Yarim yaylamağa gelmiş otağı Canım sana bu yaylalar vurgundur Dostumun yaylası kayalı taşlı Bakamam gerdana gözlerim yaşlı Bir toprak perçemli bir hilal kaşlı Uyandırman kömür gözlüm…