Onur Koç – Sustum

A benim tatlı kaçık yarim Hiç tekin değil halin Gelip gidiyor aklın arada Bir yırtsam sağ salim Ne bu haller seni züppe Allahından kork be Hadi git havalanda söyle Hevesini al öyle gel Ben çıkayım aradan hele bir Gör göreceğini sende Yahu sevdik alt tarafı Şeytan bunun neresinde Hadi be hadi be Hadi hoppa içelim…

Soyun Nemrut mudur ok mu atarsın Mazlumu döğmeyi sevmedim gitti Allahı tanımaz gafil yatarsın Cahile uymayı sevmedim gitti Adam tek taraflı ağırdır kanlı Ağaç kökten kurur yeşermez dalı Adam vardır hayvan ondan akıllı İnsandan saymayı sevmedim gitti Ölürsen kabirde ne diyer diller Ortaya çıkacak yaptığın feller Köyün merasını süren hainler Mazlumdan duymayı sevmedim gitti Haram…

Hiç kimse sormadı fikrimi Alıp başımı gitmeyi hiç istedim mi Bu canımı veren yar uyanmadı ki Kimim ben niye yaptım bulamadı ki Yine bu son veda birkez daha Düğümlendi kelimeler aramızda Yine bu son veda birkez daha Kilitledim kendimi dünyama Yollara düştüm ustamı bulmaya Dağılan hayatıma bir çare sormaya “Derviş” dedi “yanlış yerlerlerde gezersin, Düğümleri…

Kederli bir nehir olmuş akıyorsun Durmadan bıkmadan anlamadan Şimdi içimde sessiz bir çığlık Bir tufan bir fırtına oldun Karanfil kokuyor şimdi Ankara�da sokaklar Karanfil sokağında Yağmurludur anılar Dumanlı dağ başlarına benziyor gözlerin Bugün soğuk bir fırtınaya Kim bilir içinden kaç mevsim geçiyor Kaç hatıra kaç özlem yumağı Karanfil kokuyor şimdi Ankara�da sokaklar Karanfil sokağında Yağmurludur…

Geçip giden zamanları Biryerlerde bulsam Sonra üzülsem üzüldüğüme üzülsem Gözyaşıma dalıp dalıp Seni hatırlarım Gittin simdi sen Yoksun yanımda Bir şey istemem Neye yarar hatıralar

In this culture I am just the meat for vultures to pick until My beauty shows for your glossy covers and in the classy circles smother Have I nothing more to give And I would rather starve than lose this body I would rather starve than lose your acceptance I need your love I just…