Seyfi Doğanay – Yak Felek

felek silahlı bir avcı

ben küçük bir ceylan oldum

kendi gölgemdende kaçtım

pusuya düştüm vuruldum

siper olmaz dağlar bana

hep örüldü ağlar bana

dost bildiğim celme takyı

bir tek anam ağlat bana

yak felek yak külüm kalsın

dalımı kır gülüm kalsın

bir kere şu yüzüm gülsün

ölüme bir gün günüm kalsın

felek çöllerde bir hancı

ben yol bilmez yolcu oldum

kasırgalarda savruldum

karanlıklarda kayboldum

Similar Posts

14 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir