Murat Göğebakan – Vurgunum

Ben küskünüm feleğe Düştüm bitmez çileye Nerelere gideyim Kara bahtım gülmeye Ben küskünüm feleğe Düştüm bitmez çileye Ben ne ettim feleğe Verdi bana bu derdi Yıllardır hep ağlattın Şu gönlüm güldürmedi Ben küskünüm feleğe Düştüm bitmez çileye…

Goodbye to you, my trusted friend We’ve known each other since we were nine or ten Together we climbed hills and trees Learned of Love and ABC’s Skinned our hearts and skinned our knees Goodbye my friend, it’s hard to die When all the birds are singing in the sky Now that the spring is…

Verse 1; Duymadığını söylüyosun herkes beni soruyo sana Yapılanlar yoruyo işime bakmanın yolu yok Bir bakmışın arkadaşının kolu yok zamanında dedik Öfkenizle köfte yaptık ekmek arası yedik Orası adın duyulduğunda taşındığın dağ Kafalı sayfa kalfa tayfa hepsi sensin orda Allah korusun bi gün vurulursan sokakta Hastaneler pahalılaştı benim var sigortam Yılan sokar kalan bakar kaçan…

Bağışla sevdiğim hakkı seversen vay Gel ağlatma beni eller içinde vay Hep bizi söyleşir bu devri alem vay Beni destan ettin eller içinde vay Hasretin sineme yareler açtı vay Kaybettim aklımı fikrim dolaştı vay Aktı gözüm yaşı sele karıştı vay

kayboldum koca bir orman içinde yemyeşil fakat sapsarı biçimde korkudan etrafa hep küser oldum rengarenktim niye ben bi anda soldum yılları önüme kattım yola koyuldum takvimdeki yapraklar benim umudum hep sevdim sevdim sevdim sayıp unuttum sıkıldım hayattan çok yoruldum

Seni ben unutmak istemedim ki Uzayan yollara neden inandın Sevenler verdiği sözden döner mi Şu yalan yıllara neden inandın Seni unutsaydım bekler miydim hiç Bir derdime bin dert ekler miydim hiç Şu sonsuz hasreti kalbime koyup Bir ömür boyu ahh çeker miydim hiç Bana sen uzaktan sitem ettikçe Benim ümitlerim elimden tutmaz O yalan sözlere…