Bulutsuzluk Özlemi – Oyalandık Belki Biz

Gözünde bir iz bulur Aydınlanır genişler ufuk Bir gün kapanır bütün kapılar Öksüz bir dünyada Yalnız bir dünyada Bakar kalırsın çaresiz İşte böyle hüzün dolu İşte böyle kırık bir şey yaşamak Tanıdık geceler bildik kaygılar Kentler köprüler uzayan yollar Kendi düşlerinden yorgun bir ozan Direnir acıya tek başına İşte böyle onurlu bir şey yaşamak Damarda…

Ben melamet hırkasını kendim giydim eynime Ar u namus şişesini taşa çaldım kime ne Haydar Haydar taşa çaldım kime ne Sofular haram demişler aşkımın şarabına Ben doldurur ben içerim günah benim kime ne Haydar Haydar günah benim kime ne Gah çıkarım gökyüzüne seyrederim alemi Gah inerim yeryüzüne seyreder alem beni Haydar Haydar seyreder alem beni…

dur suratındaki benim rapin yarası paslan medet ummaki rapin boktur parası teslim edilmiyor numarası kapalı siktir çekemeden elden kaçıverir evden takıver belden . dizin üstüne çökmüş yalvarır altını bulamadan ve neden ağlamaklı gözlerine değinmekte kapalı bir odanın içinemi hapsolmuş?_ denemelerini yak kaybol ve erimelerine engel ol buzların her bir tanesi koz senin aramada çorlu posse…

Elimdeki küçük mum sönecek az sonra Geriye kalan yalnızca kırılmış bir kibrit Güneşe daha çok var, etrafımda gölgeler Kulaklarımda hep senin ezgin Son birkez, son birkez seninle olmak için Son birkez, son birkez arıyorum seni Yudumlarken özlemini uzaktaki senden Savrulsa ışık yerinden bulmak için seni Düşlerden daha yakın gözlerimdeki hayalin Dudaklarımda hep aynı isim

eyes of perfect ivory match the sweetest lengths of her neck I am but a stain to such holy fabrics darwin’s proposals bouncing back from colored glass serpents will guide me to your hull slithering between the pews of pearl and walk a path of purity and temporary grace whatever it may take to eat…

Unuturum sanmıştım anıları hayalleri Meğer hep aldanmışım sevdam başımda deli Kaybolan yıllarımı mutluluğu unuttum Sen gelince aklıma gözyaşlarımı kuruttum Adı var sensizliğin Tadı var yalnızlığın Bir ömür tükenince Sonu var yaşantının