Özcan Deniz – Korkuyorum

Yıkılsın bütün duvarlar birer birer Açılsın bütün kapılar teker teker Yaklaş bana gel sokul bana Rüyama giriver bu gece helalim oluver bu gece Koptu fırtına dört bir yanımda Ateşe at beni sar kollarınla Çok yorgunum sarıl bana dokun bana ne olur Binlerce ok saplanıyor şu kalbime Alev alev ateşin yanıyor yüreğimde Gururumu aldın ayaklar altına…

Her akşam olmadan önce solgunlaşır gökyüzü Ve herşey geçer usulca Ve herşey daha yorgun sessiz O zaman daha da çoğalır denizler Merhaba çocuk Göçler ve savaşlar yenilir Öğrenmelisin, düşünmelisin, yaratmalısın Ve hergün daha umutlu Ve herşey yaşanmadı daha

Her yanımda susmuş kalmış Bu masum bakışların Eski bir hikayeyi anlatır Hüzün dolu gülüşlerin Şimdi sen otur kal Şöyle bir köşede Gözlerin konuşsun Hiç bir şey söyleme Birazdan kopacak sessiz bir fırtına Boğulup gitmeden beni bir dinle Bir gün olsun seni akıllı sevdim mi Bir gün olsun senden beni istedim mi Gözlerime bir bak içinde…

We started off, a little while ago We built this little boat And set it off to sea Then we brought a friend along the way We decided he would stay Stay with you and me Bought some sticks And put then in your in hands I taught you how to stand I taught you…

Arkadaşları Ali derler Hani oturur bizim kahvede Yakmış abayı bir dilbere Nefaset birşey fidan boylu Bizim Ali pişpirik oynar MFÖ dinler maç seyreder Dedik ya abayı yakmış kıza Bundan haberi yok kızın ama Ali Desidero Ali Desidero Kız çok gizel latif şirin Hem kitap kurdu hem bir ahu Venus mü desem Afrodit mi Eli yüzü…

Uzakta bir yerde Ağlayan iki göz var.. Alışkanlık olmuş bende Avucumun içi kanar.. Yalnızlığıma uzanan uzun bi yolda çöken hüzün matemini bilemem Gözler yaşlı istesem de silemem, gidemem Koparıp atamadığım gibi seni dinle beni Senle geçen boşa giden seneleri Yazdım bu son trackte sana olan büyük nefretimi Düşünüp kandırma kendini Yokluğun beynine şizofrenik etki mi?…