Ebru Polat – Çetin Ceviz

Sen yine mutlusun Ben olmasamda Yeni bir aşk var artık Gönül sayfanda Bağlıydın, buna sen inanmasanda Bana benzemeyen kimi sevdin Baharlar geldi geçiyor Kuşlar yuvadan bir bir uçuyor Yalnız adam bir başına Seviyor seviyor Oo oo.

Bir söz bitişi gibi son buldu sevişler Bir yaz güneşi gibi eritir bu terk edişler Bir an duruşu gibi ömrün bitişi gibi Veda ederken aşk ateşi gibi söner iç çekişler. Aman aman yandım amman Acı yüzler kurşun gibi izler Son bakıştaki o gözler kaldı aklımızda

Sincandan çıktı ankaraya gitmeyi Oturduk bir pavyonda içmeye Biri gelsin biri gitsin Doldur kızlar hoş Alem meyhoş bizler sarhoş İçerisi çok boş Hanım kızlar çok hoş Eyvah oldukmu sarhoş Neyse çıktık dışarıya Olmuşmu sabah kimsede Kalmamış para ne olacak eyvah Zürt kaldık zürt kaldık off Rakıları içtik paraları içtik Buda yetmez gibi dayak yedik Eyvah…

Yerde adın var, içimden adın var İçimde bir eski plak çalıyor Kalbe giden yolu kestiler artık Lakin amaçsız çarpıyor Yok bir yorum ama tek bir yolum var Uzun bir zamandır adımlıyorum Kimse peşimde değil ama yok nefesim Kafesimde feci daralıyorum Ci derler birinci vazifen Ol affedici olma kinci İkinci vazifen Yere düştüğün gibi kalk ve…

Sıcacık bir yağmur siner kara gecenin içine toprak somun gibi kabarır tak tak vurulur kapıma kişner kapımda kıratım dünyam gümüşler kuşanır

Neyim varsa aşktan yana Her şeyimi serdim yollarına Gücüm, gururum, gözyaşlarım İnsanlarla savaşlarım Yetemedi o hırçın ruhuna Ümit ettim, acı çektim Sabır taşlarını yaşlarla erittim İnan bitmez, ömrüm yetmez Beklemenin sonu gelmez Anla artık beni de tükettin Ne acı, ne acı Elime değmemiş sanki ellerin Boşuna bu sancı Ne acı, ne acı Dudaklarıma uzanmamış sanki…