Cansever – Duman Oldum

Ben bir yoksulum Sen bir kimsesiz O bir çaresiz Yaşamak mı bu Yok diye diye Yorgun umutsuz Yaşamak mı bu Yok diye diye Yaşamak gerek Bir dost dost gerek Dost eli gerek Neden olmasın Neden olmasın Düş değil gerçek Dost eli gerek Neden olmasın Yaşamak güzel Yaşamak el ele Yaşamak dostça Neden olmasın

Terk edilmiş buldum kendimi bir anda Görünmez oldum birden bu sokakta Geziyorum, arıyorum büyük anılarla Hayaller kuruyorum ıssız karanlıkta Yapışmış üzerime zamansız yaralar Silinmedi silinmez izleri yok olanlar Sahipsiz üvey duygular bu yaşananlar Benden kaçıp gidenler yalanları saklayanlar Kendim uçsam tıpkı kuşlar gibi kanatlarımla Adım adım yürüyebilsem bu derin okyanusta Duyuyorum, görüyorum büyük sancılarla Rüyaları…

Ateş olup yaksanda Gonca güller taksanda Ahu olup baksanda Affetmem asla seni Som altından taç olsan Aşkıma muhtaç olsan Derdime ilaç olsan Affetmem asla seni Yakut yüklü dal olsan Al ipekten şal olsan Peteklerde bal olsan Affetmem asla seni Şarkı olsan dilimde Gonca olsan güllerde Leyla olsan çöllerde Affetmem asla seni Söz-Müzik: Zeynettin Maraş

gitme benden uzağa erem senle murada seven yürek dayanmaz hem cilveye hem naza erzurum yaylasiyam el vurma el vurma el vurma yaralıyam yalanım hilafım yok tek sana tek sana tek sana sevdalıyam sevmek bir emek demek aşksa uğrunda ölmek benim kitabımda yok yar üstüne yar sevmek

Şimdi Seferberlik İlan Olanda Bir Od Düştü, Cümle Cihan Ağladı Çanakkale İçinde Aynalı Çarşı Anne Ben Gidiyorum Düşmana Karşı Of, Gençliğim Eyvah! Çanakkale İçinde Bir Uzun Selvi Kimimiz Nişanlı, Kimimiz Evli Of, Gençliğim Eyvah! Çanakkale İçinde Vurdular Beni Ölmeden Mezara Koydular Beni Of, Gençliğim Eyvah!

Üzülsen de kahretsen de En nihayet bir insansın Göz göz olsa yaraların Bir çare bulup saransın Söz mü kaldı söylenecek Yar mı kaldı sevinecek Bundan böyle aşkın adı Masallarda bilinecek Belki de ben son mecnun’um Belki de sen son leyla’sın Zalim aşklar tarihine En büyük imza atansın Uzun ince yola çıktım Düşe kalka yürüyorum Yaşamanın…