110 – Düştüm

Tam kayarken ellerinden

Gözyaşlarım beni terkederken

Sarılıp yalnızlığa bu gece

Adını haykırdım sessizce yenilgiye

Bir sen düştün

Bir ben

Tutmadık ikimizde

Birbirimizi düşerken

Acımaz canım benim

Bir düş bir gerçeği

Kaybettim herşeyi

Hep aynı sen

Hep aynı ben

Zaman yanımızdan

Akıp giderken

Dokunduk mahvettik

Sevdik kaybettik

İnsan olmayı hiç haketmedik

Similar Posts

14 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir