Zuhal Olcay – Sen Farklısın

Ben ilk defa gökyüzünü gördüm

Sel gibi sel gibi yağan yağmurun altında

Ve aydınlıkların hiç bitmediğini

Bütün bir gece senin yanında

Dağ evinden kıyı kasabasına

Tılsımlanmış iki mecnun gibi

Sanki elinizde sihirli değnek

Yaprak, yaprak soyduk kendimizi

Farklısın, farklısın sen çok farklısın

Yaşamı altüst eden çılgınlıksın

Yerini değiştirdik baharın

Doğanın bildik takvimini

Yaprakları yeniden yeşertip

Dallara tomurcuk serptik

Ben ilk defa açıklarda yüzdüm

Sen benim, sen benim,

Sen benim denizim olunca

Zirvelere çıkmanın keyfini

Dağ gibi sana yaslandığımda

Bütün evlerin pencereleri açık

Sesimizi duydum bize seslenen

El sallar gibiydik kendimize

Sen ve ben öylesine her yerdeydik

Similar Posts

14 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir