Pir Sultan Abdal – Bülbül Olsam Varsam Gelsem

(Spitting up blood!) Wait I see it A face in what I know Smiling at the bullet Watch it as I grow (Chorus) Spitting up blood and I can

Güneşten, gölgeden, esen yellerden Bastığın toprağın her zerresinden Boynuna taktığın beyaz inciden Elinde tuttuğun gonca güllerden Sana selam verip geçen birinden Nebileyim işte kıskanıyorum Seni kendimden bile kıskanıyorum Kıskanıyorum, kıskanıyorum Kıskanmak aşkın kanununda var Gerçek seven kalbi bu duygu sarar Henüz üç yaşında bir kardeşim var Seni ondan bile kıskanıyorum Güller arasında gülden güzelsin Tanrı…

Wera sodır ustimira ma cayı xora Rocı xona na buyi rûstı mafetelin mi kovra Dı beri haval mi dı beri waye mi Na ceng ceng mau peri piva sı mi Rocî wecû kowonra tıjî eşta welatı mi Na rojî rojî mau her me wu her muşan (Haydi gel) Sabah erken kalktık biz yerimizden Gün henüz…

Sensizliğin demindeyim Sanma artık kendimdeyim Hem deli hem divaneyim Görmeden git, git ne olur… Bir daha sakın gelme Gelme, gelme Halimi asla görme, görme Dilerim artık gülme Unut sen de gülmeyi Alıştım bak sensizliğe Ölesiye sevsem bile Yaşamaya kararlıyım Görmeden git, git ne olur

Hay Allah bu sevdayı neylemeli Gör Allah bu sevdayı neylemeli O nazlı edasına içim çekilir Ahu verse elinden alıp içilir O benim kız bekarım nasıl geçinir Hay Allah bu sevdayı neylemeli Gör Allah bu sevdayı neylemeli Gözünce ahı çekilir Gül yanağın görünce çekilir Hay Allah bu sevdayı neylemeli Gör Allah bu sevdayı neylemeli

İçimde aşkımın hasret yağmuru Dökdüğüm yaşlara gözler yetmiyor Sabrım iflas etti bırak gururu Gönül ihsanıma sözler yetmiyor Çöller deniz oldu duygularıma Dağlar boyun büktü umutlarıma Adına yazdığım şarkılarıma Besteler notalar sazlar yetmiyor Gücüm yetmiyor gücüm yetmiyor Seni unutmaya gücüm yetmiyor Ne günler yaşadım ben bu alemde Nelerden vazgeçtim ben bir kalemde Bir sana yenilmek varmış…