İsmail YK – Hayatımı Mahvettin

Bana birkez gülmez misin komşu kızı? Hiç karşılık vermez misin komşu kızı? Gönlüm senin kalbim senin komşu kızı Pencerenin arkasından komşu kızı Perdenin arasından Bana birkez gülmez misin komşu kızı? Hiç karşılık vermez misin komşu kızı? Gönlüm senin kalbim senin komşu kızı Günüm gün olmaz seni görmeden Gözlerim ayrılmaz pencerenden Gözlerinin karasına Bak kalbimin yarasına…

Bu nasıl kader diye Ağladım içten içe Tam sevgiyi bulmuşken Kıydılar ikimize Günler geçmiyor sevdiğim Saatler bir yıl gibi Şu kısacık ömürde Sensizlik ölüm gibi Nasip olur mu bir daha gülmek Senden uzak olunca ah Gözlerim görmez bu yangın hiç bitmez Senden ayrı kalınca

Kolay lokma sanma Görünüşe aldanma Ne olur geçmişe bakma Ne olur of bunu bana yapma Sevişmeyi bırak Yüreğime iyice bak Beni ta derinlerden yak Ben senin bildiğin Erkeklerden değilim Ne olur bunu yapma

Hepimiz hepinize dokunduk Korkunç kokular çıktı üstümüzden Elimize yüzümüze bulaştı hepsi Deliler gibi saklandık Hem de güçsüz kalıp yaşlandık Tertemiz bulaştık pisliğe Niye? Sonsuz acılara boğulduk Öldük işte en sonunda Ne yazık boş kalan hiçbir yer yok Elimiz elinize dokundu Gözler silindi yüzlerden Ne yazık farkeden hiçbir şey yok Onlara kızmayın Onlar farkında değil

So that you’re not alone I wanna take you home with me Well let’s stay up all night Or you can while I fall asleep Don’t ask I don’t know This is all, this is on Don’t tell me you don’t know I’ll come back when I go C’mon let’s go home You’re my friend…

Erken düşer de şeker dağı’nın gırcısı Çıkar mı yürekten ciğer acısı Ağlıyor başucunda da çifte bacısı Ağla bacım ağla ben ölüm galan Güvenme dünyanın ahiri yalan Siper almış tuz gölü’nün yolunu Ağır ağır kaldıramam kolumu Evde koydum zalım da taze gelini Ağla bacım ağla ben ölüm galan Güvenme dünyanın ahiri yalan