Erol Büyükburç – İnleyen Nağmeler

Su uyandı sen uyanmadın aşkolsun Salınıp çık, içine bahar dolsun Ne bu dünya böyle kalacak, ne geçmiş ziyan olacak Açacak akşaklardan, mor leylaklar Gecelerden çiy düşmüş dallarına Dile gelmiş o dilsiz sevdalar Işığın var mı, yak biraz, aydınlansın gecemiz Açayım deli gibi uyansın bu bahar Hişt Hişt Hişt Hişt Leylaklar açmış gördün mü? Dallardan bahar…

aklimi basimdan alan sen beni boynu bukuk koyan sen ne yapsam ne etsem bilemiyorum senden baskasina gonul veremiyorum hayat sensiz yasanmiyor gel gonul sensiz avunmuyor gel

gesi bağlarında dolanıyorum yitirdim yarimi aman aranıyorum geçip selamına güveniyorum gel otur yanıma hallarımı söyleyim halımdan bilmeyen ben o yarı neyleyim gesi bağlarında üç top gülüm var hey Allah’tan korkmaz sana bana ölüm var ölüm varsa bu dünyada zulüm var atma garip anam beni dağlar ardına kimseler yanmasın anam yansın derdime

sorsam bana benden yakindin simdi neden uzaktasin hayal kurup hep inandirdin yalanin batsin yalancisin 2x kapina köleyim desen inanir miyim yalvarirken seni görsem inanir miyim yeni ask hayatinda mutluluk dilerim dönme sakin geri cok gülerim 2x

Şu Sılanın Ufak Tefek Yolları Ağrıdan Sızıdan Tutmaz Elleri Tepeden Tırnağa Şiir Dilleri Yiğidim Aslanım Burda Yatıyor Bugün Efkarlıyım Açmasın Güller Yiğidimden Kara Haber Verdiler Demirden Döşeği Taştan Sedirler Yiğidim Aslanım Bumda Yatıyor Ne Bir Haram Yedi Ne Cana Kıydı Ekmek Kadar Temiz Su Gibi Aydın Hiç Kimse Duymadan Hükümler Giydin Yiğidim Aslanım Burda Yatıyor…

iyi günde kötü günde beraberdik hep el ele bu hayat sahnesinde bıraktığın gibi eşyalar bu evde hatıralar eski duruyor yerli yerinde hala aşığım deliler gibi sana bahçemde çiçekler açar yangınımda ben yanarım ikimizin yerine yolun açık olsun diye dualarım seninle