Yılmaz Morgül – Ağlama Değmez Hayat

Ben küskünüm feleğe Düştüm bitmez çileye Nerelere gideyim Kara bahtım gülmeye Ben küskünüm feleğe Düştüm bitmez çileye Ben ne ettim feleğe Verdi bana bu derdi Yıllardır hep ağlattın Şu gönlüm güldürmedi Ben küskünüm feleğe Düştüm bitmez çileye

Elimde saç tokan Güneş misali mis kokan Bıraktığın tek parçan Bir de kocaman bir yalan Affedilmek istemedin Nefretimi bekledin Seni senden başka Kimse, kimse, kimse affedemez Bazı şeyler için İyi olmak yetmiyormuş Sevilmek için, aşk için İyi olmak yetmiyormuş Aşk biraz palavradır Biraz da aşna, aşna fişna Biraz da yalandandır Sevmek birisini ömür boyu Platonik…

Nerden aklıma esti kimbilir Gezdim dün gece şehri şöyle bir Herkes evinde kendi halinde Heryerde huzur her yerde neşe Bir ben uykusuz bir ben huzursuz Bir ben çaresiz bir ben sensiz Gel sen ne çektiğimi bir de bana sor Nerde nasıl yaşarım bir de bana sor Evlerin ışıkları bir bir yanarken Bendeki karanlığı gel de…

Yüce Dağ Başında Beklerim Seni Satarım Bu Canı Beslerim Seni Kız Sen Kimin Kızı Kaşları Kara Var Sen Kimin Oğlu Gözleri Ela

Artık bir karar ver Daha ne duruyorsun Dinle içinden geleni Ya kalıyor ya gidiyorsun Ağırlık yok dünyada Sözlerinle tartılıyorsun Söyle içinden geleni Aşk susmuyor, konuşturuyorsun Bence mutluyduk Bu acıdan biz boşuna geçtik İkimiz de suçluyduk Ama olsun bir kez tecrübe ettik

Sen melek gibi görünüp aldatann Hislerle oynayip gönül calan Gercek yüzünü benden saklayan Ne aska ne sevgiye layik olmayan Taht kurmak istedim gönlünün kösesinde Ne hayaller kurmmustuk biz seninle Evlenecekti hani bir dahaki mevsimde Duydumki gitmissin yaban ellere Böylemi yasanir sende sevdalar Belki birgün senide yakarlar Sende rastlarsan Melek Yüzlü Seytana Bu sarkiyi dinledikce beni…