I can’t take it anymore, social life is such a bore.
I can’t take it anymore, mankind makes my head feel sore.
Hatred is the cure for my fucked up mind.
I can’t take it anymore, social life is such a bore.
I can’t take it anymore, mankind makes my head feel sore.
Hatred is the cure for my fucked up mind.
Güneş severim ama kar yağıyor Hep de gülerim içim ağlıyor Seni özlerim ama yatağım boş Bazen çirkinim bazen de hoş Sen ve ben bir arada Soru işreti eğer bir cevapsa Doğru bildiğim yanlışsa Gömdüğüm her şey canlanırsa Cehennette yaşıyorum ben Herşeyi boş ver hepsini yap Kitabı boşver yaşamaya bak Parayı boş ver başarmaya bak Açık…
Unutulmaz deme bana unutulur unutulur Kapanır en derin yara acısı da unutulur Bir rüyadır gelir geçer Her aşk bir gün hayal olur Unutulmaz denen günler Unutulur unutulur Bu hayat böyledir dostum Yaşanan gün mazi olur En değerli hatıralar Bir gün gelir unutulur En acı dermandır yıllar Sen dursan da dünya döner Kalbini dağlayan yangın Yavaş…
Çaresizlikle bir başımayken Umut neye yarar Sen beni terk etmişsen Yaşamak neye yarar San benim için neler söylendi Anlamadın sen Sen dön bana Tut ellerimi Ne olur öyle terk etme beni Sarıl bana… Sen dön bana Tut ellerimi Ne olur öyle terk etme beni Sarıl bana Yaşamak zorundaysan Umutlar tüketme Ölüm karşındaysa Sevgiyi bitirme Sana…
Koşar alnında çocuklar Yüzlerinde aşkın rengi Sevda fısıldarlar göğe Çocuk dilinde Düşler vadisinde Bir yalnız çocuk Uzanmış gökyüzüne Tutuyor yıldızları Acı değil sevda aksın Geceler gün olsun Umut başaklarımız Acı harmanları vursun Söz:hayati mutlu Müzik:umut altınçağ
Bir gün sen kendinde kendini görmüyorsan Vede kendinden gölgeni saklıyorsan Uzatma yanıma gel yanıma Bırakma beni yalnız başıma Gidesim gelmiyor doymadım aşka Gelde gör başka Neler neler yaşar içimde Şu acım dinmiyor Sormadık aşka Gelde duy başka Neler neler yaşar içimde Sevenin halinden sevenler anlar Gel gör şu halimi bir teselli ver Aramıza başka biri…
bu gece çok canım sıkkındı, telefon kulağıma yapıştı, o arada bu arada tam konuştum, kimse hatrımı bana sormadı. doğru kelimeleri bulamadım ben, içini bi türlü rahatlamadım ben, ben bir ağlama duvarıyım neden, sebebi yok bende pembe gözlük çok. bir an içinden derinden kop, bir dilek tut peşinden koş, hayat seni beklemez, bu yüzden üzülmeye değmez….