Öztürk – Sormadın Anne

Bury my soul where the dust meets the sea Turn it loose in a lonely place where man can still be free Make up my clothes and sheets in a ball, put them in the ground Tell my children only truths teach them to be proud Tell them dreams and miracles when thy thunder stops…

Şimdi uzak bir kenttesin Ve yağmur yağıyorsa Düşüyorsam yüreğine tane tane Gelirim, serilirim kıyılarına Gelirim, karışırım çığlıklarına Sokulurum derin (seher) uykularına Bak işte akşam oldu Ve suskundur tüm sokaklar Çok uzaklarda bir kadın Yüreğinin perdelerini sımsıkı kapatmıştı Belki de bu perdelerden bunalmıştı Karanlığa alışan gözleri Yüreğinin kaynarında yanıyordu İçinde köpekbalıklarının boğulduğu Bir Kızıldeniz saklıyordu Kirpiklerinin…

Sona ermekte gün yine seninle Akşamlar böyledir hep sessiz Eşyalar başka yerde, ben bir yerde Gölgen dolaşır gibi, sanki peşimde Işıkları yakın nedir bu giz Yokluğun da, sen de varsa, sen bu evde Ayrılmam, sarılırım hayallere Ayrılmam, sevişirim özleminle Hava ağır sıkıntıda sokaklar Sensin kaldırımlardaki bu iz Alışmaya çalıştıkça öfke gibi Hasret büyüyor kalbimde, sinsi,…

I try to say the words, but they don’t come out right It’d be much easier if you would just stay the night That look in your eye’s got me thinking something’s wrong Just like that, you’re gone How could I bee so blind, how could I be such a fool? Cause in this game…

Yağmur oldun, toprak oldun belki de. Emdiğim süt oldun, can oldun bana. Bir albatros sana şarkını söylüyor… İsmi; Özledim, Seni çok özledim. Pamuk saçların elimde şimdi. Koklarım onları doya doya. Giderken çocukluğumu da götürdün benim, Peki şimdi… Gel desem, Gelir misin anne? Söz-Müzik: Ozan Kotra

Cokes and Snickers is all I eat Cokes and Snickers is all I need Health sucks, health sucks