Bülent Ersoy – Kalbime Koy Başını Doktor

Hazır en güzel sözlerim Gözüm hazır uykusuz geçti günlerim Neler geliyor aklıma Tenim hazır aranır arsız ellerim Yeter şakası kalmadı Mahçup iki çocuk gibi Kaldık tam ortasında hasretin Bekle işte banane Sabret yanar içim sana sabret Canım çeker seni sabret Geliyorum beni bekle Artık yeter ama sabret

Kime kin ettin de giydin alları Yakın iken uzak ettin yolları Mihnet ile yetirdiğim gülleri Vardın gittin bir kötüye yoldurdun Sen beni sevseydin arar bulurdun Zülüflerin telinden bağlar dururdun Madem ayrılmakmış senin muradın Niçin beni ateşine yandırdın Sen seni topla da kuşağın kuşan Ayrılır mı senin sevdana düşen Sefa geldin diye sarıp sarmadan Niçin benden…

I had a tree in the dream hills where my childhood lay and I’d go there in the wide long days and my tree would listen to all that I’d say and the sun was shinging brightly and the sky was smiling then one day when the world had put me in its tomb and…

Duygusuz deme bana Çaldılar, çaldılar sana kalmadı Akılsız değilim ben Aldılar, aldılar kalanı kaldı Bak canım sana bir kıyak Ne sağ ol, ne de sol ayak Doktorum da öyle dedi Beni kendi halime bırak Kötü şans canım, kötü zaman Doldur, doldur iç aman aman Her yerde canım, her zaman Gül eğlen vur dibine aman

Birak bizi böyle birak böyle kalsin Biz buraya gelene kadar neler cektik Gel otur yanima öyle görsünlerde gülsünler Bu perisan halimiza ister deli desinler Ne derlerse desinler ister gülüp gecsinler Ne zaman gelecek o özgür günlerin Ne zaman bitecek bu deli hasretin Gel otur yanima görsünlerde gülsünler Bu perisan halimiza ister deli desinler Ne derlerse…

Sisli güz sabahları estikçe serin serin Seyre dal gözlerimi dalında mürdümleri Sararan mevsim gibi ah edip derin derin Eylül bahçelerinden Her geçişte beni an Son günlere baktıkça deşilsin eski yaran O kutsal bi hatıra kalplerde izi kalan Yüklü dallar altında meyvelerle oyalan Hazan behçelerinden Her geçişten beni an Eylül bahçelerinden Her geçişte beni an