Kar Tanesi
Gökten oynaya oynaya yağar kar tanesi
Düşer sessiz sessiz döne döne kar tanesi
Her taraf bembeyaz bembeyaz
Havalar çok ayaz çok ayaz çok ayaz üşüyorum
Dön gel dön gel artık dön gel dön gel artık
Seni seviyorum bekliyorum özlüyorum
Kar Tanesi
Gökten oynaya oynaya yağar kar tanesi
Düşer sessiz sessiz döne döne kar tanesi
Her taraf bembeyaz bembeyaz
Havalar çok ayaz çok ayaz çok ayaz üşüyorum
Dön gel dön gel artık dön gel dön gel artık
Seni seviyorum bekliyorum özlüyorum
zaman gece yarisi sensizim üsüyorum odamda hayalinle bas basa yasiyorum zaman gece yarisi sensizim üsüyorum ölesiye sevmisim seni unutamiyorum cicegim gelsene, cicegim sevsene yine bana eskisi gibi sen tatlimsin desene neyapacagim sasirdim uykularim kacirdim yine senin ugruna bes yetmislik bitirdim cicegim gelsene, cicegim sevsene yine bana eskisi gibi sen tatlimsin desene tenha sokaklarda, issiz parklarda…
evlerinin önünde pınarlar harlar hatçam çıkmış pencereye ay gibi parlar ben hatça’yı yitirdim de dumanalı dağlar gözlerimin pınarları durmadan çağlar ovalara duman çökmüş göremedin mi a kız kendi saçını öremedin mi alçaklara karlar yağmış yükseklere buz gel sarılalım gaçalım ince belli kız denizin dibinde hatçam demirden evler ak gerdanın altında da çiftedir benler o kınalı…
İki dağın arasında kalmışam Bülbül gibi daldan dala (konmuşam oy – 2) Ne gün görmüş ne de murat almışam Ana beni bir kötüye (verdiler oy – 2) Verdiler de günahıma (girdiler oy – 2) Bülbül gibi ahu zarı çekerim Gözyaşımı gül bağrına (dökerim oy – 2) Bu ne gündür zehir olsa içerim Ana beni bir…
Ağlamışsın gözyaşın sileyim Söyle derdin nedir ben bileyim Eğer yalnızsan sırdaşın olayım A yarim can yarim cananım ol Al beni beni al yarim canlansın anılar Sar beni beni sar yarim kopsun fırtınalar Gül beni beni gül yarim dinsin gözdeki yaş A yarim can yarim cananım ol Ellerim ellerini arıyor Gözlerim gözlerini soruyor Yar sensiz günler…
Karanlık gözüm arkada kalmadı Zavallı göremez hiçbir şeyi Zamansız gelinir ve gider yine Kapansın yenilip bak kendine Savaşsız bi zafer göster bana kanatsız bi melek için ağladım Seslenemem duymadılar gözleri döndü karanlığa Günah sanardın hep o şeytanın yanında durmayı Biraz yeter ve sabah olunca parlar elbet gökyüzü Umut yok olmaz hissedemem ama bakma başka çare…
Kıpırtısız bir deniz upuzun bir gece Hangisi daha derin bu bilmece Şu yıldız bir gemi Bak bu ay ne sessiz Hangimiz daha deli bu gece Kopunca birbirimizden ve herşeyden farkedemedik Sen duvarlar ördün Bak ben çözüldüm Bizler mi değiştik bu bilmece Bu ellerin senin şu güneş ne uzak Hangimiz daha biziz bu rolde Kopunca birbirimizden…