Orhan Gencebay – Sen

Sen, sen, sen… Sen derdim de neşem de sen Öyle tatlı bir belasın Ne gerçeksin ne yalansın Ağlatırken güldürürsün Derde neşe katarsın Sen ne tatlı bir belasın Hem meleksin hem şeytansın Ağlatırken güldürürsün Derde neşe katarsın Aşık olmam derken, Büyük konuşmuşum Farkında olmadan canım Ben sana aşık olmuşum Sen, sen, sen Söyle aşk mı bela…

Orhan Gencebay – Hayat Devam Ediyor

Üzülme kahretme kaybettin onu diye Kendini yok etme artık yok diye Yazıktır canına ömrüne yazık Hediye tanrıdan bu can hediye Baksana yaşamak tüm güzelliğiyle devam ediyor Herşeye ağlamak insana ömrü haram ediyor Üzülme kahretme ağlama Hayat devam ediyor Çıkmaz bir sokağa giripte kalsanda Pişmanlık duyduğun bir hata yapsanda Ümitler bizimdir çareler bizim Gönülden çok derin…

Orhan Gencebay – Giderim

Sersefilim sevgilinin uğruna Abdal oldum göç eyledim giderim Hançer vurdum gençliğimin bağrına Telafisiz suç eyledim giderim Kalp gözünden aldım onmaz darbeyi O gün bu gün şaşırıyom kıbleyi Bilemiyom medineyi kabeyi Yar gönlünü hac eyledim giderim Geçse de ömrümün her anı yasla Borcumu ödemiş olamam asla Bahşettiği yüce aşka kıyasla Koskoca bir hiç eyledim giderim Cemalim…

Orhan Gencebay – Eyvallah

Ona eyvallah, buna eyvallah Boyun eğmekten bıktım illallah Her şeyde son durak, sanki ben miyim Eyvallah etmeye artık eyvallah Elveda bahtımı yazan dertlere Mutluluk rüyamı bozan ellere Beni senden eden acı dillere Kıyamete kadar dedim eyvallah İstemem namertten bir damla çare Olsam da ömrümce ben bir biçare Yalanlar dolanlar koydu bu hale Nerde bile etmem…