İrem – Seninle Olmak

Yaptığın yırtılmış bir hayatı Yapıştırmaya çalışma Paramparça olmuş bir düzenin Çırpınışlarını durdurmak Kırılan aynalar mı yoksa Uğursuz olan kalbim mi Diyorken… Sessiz çığlıklar kırık dökük parçalar Anlatıyormu sana çölde bir kum tanesi olmak var Denizden bir dalga Yağmurun bir damlası olmak var Ama istediğim seninle olmak… Korktuğum yitirmek değil ki Vazgeçememekti Belkide istediğim tek bir…

İntizar – Olmuyor

sana olan hasretim bir an susmak bilmiyor, yüreğim delik deşik sen olmazsan olmuyor, olmuyor gözyaslarım bir türlü dinmek bilmiyor sevmiyor ki tas kalbin insafa gelmiyor… böyle sessiz duruşun umursamaz oluşun yüregimdeki bir kursun her an ateş istiyor. olmuyor gözyaslarım bir türlü dinmek bilmiyor, sevmiyor ki tas kalbin tas kalbin insafa gelmiyorrr…

Aylin Aslım – Sokak İnsanları

akşam karanlık bir yolda bir sersem sarhoş yatmiş kalmış akşam yağmurun altında güzel genç bi kız sızmış kalmış şaraptan kefen giymiş iyice ıslanmış, iyice ıslanmış sokak insanları kimse gormek kimse duymak istemez baştan kaybolanları kimse bulmak istemez kimse bilmek istemez akşam zamansız bir anda hayatlar durmuş herkes susmuş sessiz yalnız saatlerde çocuklar varmış kimden kaçmış…

Cansever – Duman Oldum

İçimdeki bu ateşi karlı dağlar eritir Yüreğimdeki bu ateşi karlı dağlar eritir Azap oldu yar gidişin yoklugun beni öldürdü Kurudu gönül bahçesi bu sevda beni tüketti Ayrığının yok çaresi azar azar yer bitirir Yoklugun beni öldürür Duman oldum duman oldum Kör kuyuda yalan oldum Sana gönül verdim ama Hasretinden heder oldum Duman oldum duman oldum…

Volkan Konak – Ramo

Keten gömlek sekiz kat Dördünü giy dördünü sat Benden başka seversen Kalkma yataklarda yat Oy Ramo Ramo Ramo sevgilim Ramo Ramo Tu Sevo Bizi ayırıyorlar Ak güvercin olsaydın Pencereme konsaydın Pencerem çok yüksekte Yar dizime konsaydın Ay filizi filizi Kim bilir kalbimizi Esti bir acı rüzgar Ayırdı ikimizi

Emre Saltık – Tan Yıldızı

Her seherde tan yıldızı doğarken Ararım nazlı yar hep seni ben seni Seherde bülbülem figan eylerken Görürem nazlı yar hep seni seni Mecnun gibi sahralarda çöllerde Yola giden yolculara yollarda Aşk derdine düşen mecnun kullarda Sorarım nazlı yar hep seni seni Dağlara daşlara ovalara baksam Canlıya cansıza sahralara baksam Nesimi’yem hangi diyara baksam Görürem nazlı…

Yılmaz Erdoğan – Seni Sevmekle Başlıyordu Herşey

sevmek gibi geliyordu herşey, sevmek gibi gidiyordu kadın… adının anlattığı, canın teni yakmasıydı, bir bulut, evet ama aslolan; bulutun suyu yağmasaydı… bir insanı sevmekle başlıyordu her şey ve boşanmak için, en az iki şahit gerekiyordu.. böyle zamansız güneşli, umulmadık mavi günlerde bir bekleme salonu yalnızlığına bürünüyorum iliklerimdeki yitik aşkı sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum sanki şiirini…