Yılmaz Erdoğan – Seni Sevmekle Başlıyordu Herşey
sevmek gibi geliyordu herşey, sevmek gibi gidiyordu kadın… adının anlattığı, canın teni yakmasıydı, bir bulut, evet ama aslolan; bulutun suyu yağmasaydı… bir insanı sevmekle başlıyordu her şey ve boşanmak için, en az iki şahit gerekiyordu.. böyle zamansız güneşli, umulmadık mavi günlerde bir bekleme salonu yalnızlığına bürünüyorum iliklerimdeki yitik aşkı sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum sanki şiirini…