Ege – Dayan

Hani bir yağmur yağar ya inceden Hani tazelenir soluğun derinden Boş verip gitmeyi düşünürken Bir heves geçer içinden O an o an Tutunmak gerekir hayata Dayan bir anlık nöbettir bu Birazdan gelir geçer Unutmak zorundasın dayan O artık senin değil Cennetin bahçesinde Yüzleşmen gerek dayan Hayat denen bu yolda Yürürsün hiç durmadan Anılardır sana kalan…

Soner Sarıkabadayı – Buz

Düşemem bu hale yeniden Önüme bakamam günlerce aylarca Gücüm yok artık oynayamam kimselere Dert mi adın acı mı tadın bilene Gözyaşım desen bitti, bitti Peşinden koştum gitti, gitti Tutmuyorum evet ağlıyorum Senden daha fazla Kim bakar ardına? Sen mi, ben mi? Adın ne senin? Gül mü, diken mi? Yana yana ben yandım Benim adım korken…