Uzak dur yakınıma Bu mesafe beni bozar Kimseler yanaşmasın Yalnızlık paylaşılmaz İnceden hatırlarım O eski dostlukları Şimdi herkes ayrı uçta Kaderini inkar eder Kimi yerer kimi över Herbiri ilgi bekler Aman abi bulaşılmaz Yalnızlık paylaşılmaz Herkesle kaynaşılmaz Hiç mi yalnız kalmadın Şu garip dünyada Ah o zaman anlarsın Yalnızlık paylaşılmaz Bir şarap bir sigara Sonbahar…
Uzun zamandır bekledim seni bir gün gelirsin diye Yalnızdım mecburdum sana tahammülüm yok beklemeye Herşeyi senin için yaptım günahları boynuma Gurur içinde durur aşkın sensiz kalmam daha Kor gibi gözlerde yaşlar Yol gibi sonsuz bu anlar Al gibi güllerde ağlar Sanki aşk gibi Varmasanda ellerime Kanmasanda gözlerime Ben sende yine seninle Yaşarım gibi
Another lonely night My life is passing by Without it Your time is up The moment is near I miss it It fills me from afar It helps me get through another day I need it Each night I wish forever Just one escape to get away I want it Last night I saved an…
Bir gün gelirde unuturmuş insan En sevdiği anıları bile Bari sen her gece yorgun sesiyle Saat onikiyi vurduğu zaman Beni unutma O saatlerde serpilir gülüşün Bir avuç su gibi içime Seninde başında o çılgın rüzgar Deli deli esiverirse bir gün Beni unutma Büyük acılarla tutuştuğum gün Çok uzaklarda olsan yine gel Bu ölürcesine sevdiğine gel…
Yollar çok kayganmış, Bana mı sordun giderken. Bu yolların sonu yok, Bi yerde dur istersen. Canını çok yakmışlar, Bana mı sordun verirken. Bu sevmelerin sonu yok, Biraz rahatla istersen… Cümle alem duvarla kazıyacak ucuz ismini, Yakacaklar renksiz resmini, Sorulacak hesabı hepsinin.. Konuştuk ruh kirlenmiş, Bana mı sordun düşerken. Düştüğün yerde kal, Al bi tekme de…
Bana dokunma kanarsın İçimde keskin kalp kırıkları Doldur boşalt Ellerimde ateşlenen hayat artıkları Sevmesem üzülürsün Kalp hepsini yener Aşk herşeye değer Seversem daha beter Çok bekledin artık git Bunca vakit Yeter Anlasan bir kez Bu kez üzmesen Yüreğim ne taştan ne demirden Anlasam bu kez Bi kez söylesen Geç mi kaldım çok mu erken Kalp…
”Gözyaşı ağacı onu çağırıyor’Taş olmuş bedenler gibi ateşlere tut ellerimi Saçlarım kuş tüyündendir Aşka ölür savrulan pelerin gözlerim İnsanlar cehenneminde Yalnız kalmış maymun gibiyim Ağaçların gölgeciğinde Yol almış bir rüzgar meleğiyim Yaşam dediğin sarhoş ayyaş eder benlikleri Kudret büyük ikramiyedir Adresini bir tek tanrı bilir ve gösterir Söz dediğin an gelir biter Yerini sükünet alır…
Bana kağıt ve kalem verin başka bir şey istemem. İçimdekini kusmam gerek, ortalığa pislemem. Ortam zaten harbi pis ; cahiliyet beldesi. Dört bir yanım çağ dışı ey insanlık nerdesin? Bu sokaklar çok sakat artık yaşamak kalmadı. Alışmakta istemiyorum.Beni burası sarmadı. Her tarafta yabaniler sen ben gibi kalmadı. Ağızları da pek bir temiz(!) demeye dilim varmadı….
Bana artık sevmek zor Hala sorman anlamsız Yalnızlığımı ben seçtim Gelmen böyle çok zamansız Görme beni, sevme beni Çok denedik artık imkansız Bırak bir damla daha aksın Bu ateş sönmez gözyaşsız Günahımdın, tövbelerimdin Sen acımdın, sevgilerimdin Son ümidim bitti artık Yalnızlığımı ben seçtim
Öyle özlüyorum seni canım gitti canım benim Sensizlik taştır tenime titrer utangaç bedenim Bezdirdi bu koca şehir bebek kokun her yanımda Yar beni yaşat kendinle aşkında canım var Nasıl dayanırsın bensiz? Ben kahrımdan ölüyorum Yalnız kaldım buralarda bin gurbeti yaşıyorum Aşk aklımı aldı benim Derin oldu boguluyorum Ne olur sesini duyur Hasretinden ölüyorum Sen inatçı…